ΥΠΕΚΑ: Στις Βρυξέλλες ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, για την 5η Σύνοδο του Συμβουλίου ΕΕ-ΗΠΑ για την Ενέργεια και την συνάντηση υψηλού επιπέδου EE-Αφρικής για την Κλιματική Αλλαγή

ΥΠΕΚΑ, 31/3/14
Για τις Βρυξέλλες αναχωρεί ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, όπου θα συμμετάσχει ως Προεδρεύων των Συμβουλίων Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας της ΕΕ αύριο Τρίτη 1 Απριλίου στη συνάντηση υψηλού επιπέδου EE-Αφρικής για την Κλιματική Αλλαγή, και την Τετάρτη 2 Απριλίου 2014 στην 5η Σύνοδο του Συμβουλίου ΕΕ-ΗΠΑ για την Ενέργεια.

Στη συνάντηση υψηλού επιπέδου EE-Αφρικής για την Κλιματική Αλλαγή συμμετέχουν οι αρμόδιοι Υπουργοί της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή καθώς και ομόλογοί τους Υπουργοί από την Αφρική, ενώ στην 5η Σύνοδο του Συμβουλίου ΕΕ-ΗΠΑ για την Ενέργεια θα προεδρεύσει η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας κι Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βαρόνη Catherine Ashton, και θα συμμετέχουν ο Επίτροπος για την Ενέργεια Gunther Oettinger, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry, ο Υφυπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Daniel Poneman και οι αρμόδιοι Υπουργοί της ΕΕ για την Ενέργεια. Ο Γιάννης Μανιάτης θα πραγματοποιήσει και στις δύο συναντήσεις την εναρκτήρια ομιλία εκ μέρους της ΕΕ.
[ypeka.gr]
31/3/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

• U.N. panel: Climate change effects 'irreversible'

Η μαφία του κυνηγιού άγριων ζώων

Το κυνήγι άγριων ζώων αποφέρει αστρονομικά κέρδη σε μια διεθνή μαφία που προωθεί την εμπορία τους. Η ζήτηση, κυρίως στην Ασία, είναι μεγάλη, αν και πολλές χώρες εναντιώνονται πλέον στην λαθροθηρία. 

«Αν δε χαράξουμε μία κοινή πορεία δράσης για το μέλλον, δεν θα υπάρχουν στα επόμενα δέκα με δώδεκα χρόνια πια ελέφαντες». Αυτά ήταν τα λόγια του Αλεξάντερ Σονγκόρβα, επικεφαλής της τανζανικής Υπηρεσίας για την Προστασία της Άγριας Ζωής στο πλαίσιο συνάντησης αξιωματούχων από 50 χώρες στο Λονδίνο με στόχο την προστασία των άγριων ζώων από την εξαφάνιση. Στη συνάντηση αυτή (13.02.2014) συμμετείχε και η γερμανίδα υπουργός Περιβάλλοντος Μπάρμπαρα Χέντρικς, η οποία δήλωσε: «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε οι επόμενες γενιές να γνωρίζουν για τους ελέφαντες, τις τίγρεις και τους ρινόκερους μόνο μέσα από τα βιβλία».


90% λιγότερα άγρια ζώα σε 40 χρόνια

Οι ανησυχίες που εκφράστηκαν στη συνάντηση δεν φαίνονται αδικαιολόγητες. Σύμφωνα με έρευνες οι πληθυσμοί ελεφάντων στην Αφρική έχουν συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Εθνικού Πάρκου Σέλους της Τανζανίας, όπου τη δεκαετία του 1970 ζούσαν περίπου 109.000 ελέφαντες. Σήμερα ζουν εκεί μόλις 13.084, σύμφωνα με απογραφή, που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2013 με τη συνδρομή γερμανών ειδικών. «Πρόκειται για ένα ηράκλειο έργο», λέει ο Κρίστοφ Σενκ από τη Ζωολογική Εταιρεία της Φραγκφούρτης( FZS ). «Αεροσκάφη ήταν επί τρεις συνεχόμενες εβδομάδες πάνω από το Εθνικό Πάρκο, εξερευνώντας μία έκταση 80.000 χιλιομέτρων και καταμετρώντας ελέφαντες μέσω αεροφωτογραφιών». Τα αποτελέσματα της καταμέτρησης ήταν καταστροφικά. Αυτό που αποτελεί όμως το πλέον ανεπανόρθωτο πλήγμα για το οικοσύστημα είναι η θανάτωση των μεγάλων αυτών θηλαστικών από λαθροκυνηγούς, με στόχο την άντληση κέρδους από την πώληση των πολύτιμων χαυλιοδόντων τους.

Πρωτοφανής αφανισμός άγριων ζώων


Το 2013, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, πωλήθηκαν 42 τόνοι ελεφαντόδοντου, ενώ ακτιβιστές εκτιμούν πως στην πραγματικότητα ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Οι αμφιλεγόμενες αυτές πωλήσεις είναι κατά κανόνα προϊόν λαθροθηρίας και έχουν ως απώτερο στόχο την κινεζική αγορά. Στην Κίνα το ελεφαντόδοντο θεωρείται υλικό πολυτελείας και χρησιμοποιείται μαζικά για την κατασκευή γλυπτών, τα οποία αγγίζουν εξωπραγματικές τιμές. Δεν είναι όμως οι ελέφαντες που βρίσκονται στο στόχαστρο λαθροκυνηγών. Αντίστοιχη μοίρα έχουν και πολλοί ρινόκεροι. Στη Νότια Αφρική υπολογίζεται ότι το 2013 θανατώθηκαν περίπου 1000 ρινόκεροι, οι οποίοι αποτελούν επίσης είδος προς εξαφάνιση. Σύμφωνα με στοιχεία της WWF το κέρας ενός ρινόκερου μπορεί να κοστίσει ακόμη και πάνω από 45.000 ευρώ.

Ένα παγκόσμιο δίκτυο μαφίας

Οι ειδικοί καταγγέλλουν πως σήμερα τα δίκτυα λαθροκυνηγών άγριων ζώων είναι διεθνή και ισχυρά, χρησιμοποιώντας το διαδικτύο ως μέσο συντονισμού των παράνομων ενεργειών τους. Σύμφωνα με τον Κρίστοφ Σενκ, τα δίκτυα αυτά έχουν συχνά διασυνδέσεις με κυκλώματα εμπορίας ναρκωτικών και όπλων. Πρόκειται με άλλα λόγια για μία «μαφία» λαθροκυνηγών, η οποία δρα με ταχύτατους ρυθμούς ανά τον κόσμο. Ένας ρινόκερος που θανατώνεται στην Αφρική μπορεί, σύμφωνα με τον Σενκ, να βρεθεί μέσα σε λίγες ώρες στο Βιετνάμ για επεξεργασία.
Το θέμα της λαθροθηρίας άγριων ζώων έχει φτάσει μέχρι τον ΟΗΕ, ενώ βρέθηκε ακόμη και στην πολιτική ατζέντα του G8 τον περασμένο Ιούνιο. Στο μεταξύ, έντονοι είναι οι φόβοι πολλών δυτικών κυβερνήσεων ότι τα έσοδα από το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων χρησιμοποιούνται ακόμη και για τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών δικτύων. Σε κάθε περίπτωση οι ειδικοί εκτιμούν ως θετικό βήμα την κινητοποίηση κρατών και διεθνών οργανισμών με γνώμονα τη διάσωση των σπάνιων αυτών ειδών.
Ηannah Fuchs / Δήμητρα Κυρανούδη
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
http://dw.de/p/1B8ds  
14/2/14
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• More than 40 countries sign declaration on fighting with illegal trade in wildlife

• London wildlife summit moves to choke off illegal markets...

• Environment: Commission consults on how EU can fight against dramatic increase in wildlife trafficking ....

• London Conference on Illegal Wildlife Trade. -Office of the Spokesperson (State Department)...

• Togolese Efforts to Combat Wildlife Trafficking. -Press Statement Jen Psaki (Department Spokesperson).

• ΗΠΑ: Παραδειγματική κίνηση για την καταπολέμηση της εμπορίας άγριων ζώων. -Στα ύψη οι τιμές των υπό εξαφάνιση ειδών.

• Η Ευρωβουλή εναντίον της λαθροθηρίας απειλούμενων με εξαφάνιση ζώων

• Διάθεση 1,73 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. στην Interpol για προστασία της βιοποικιλότητας

«Όχι» των αφρικανών ηγετών στα ηλεκτρονικά σκουπίδια της Ευρώπης

Οι ηγέτες αφρικανικών χωρών διεμήνυσαν ότι δεν θα ανεχθούν η ήπειρος να μετατραπεί σε «χωματερή» για τις άχρηστες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές από την Ευρώπη. Σε κοινό ανακοινωθέν τους ζητούν συντονισμένη δράση με στόχο την επιβολή αυστηρότερων νόμων για τα τοξικά ηλεκτρονικά απόβλητα και τα εξαρτήματά τους.
Το 1991, οι αντιπρόσωποι 12 από τα κράτη του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας συναντήθηκαν στο Μάλι για να συντάξουν τη Σύμβαση του Μπαμάκο, που απαγόρευε την εισαγωγή επικίνδυνων αποβλήτων και η οποία τέθηκε σε ισχύ 7 χρόνια αργότερα. Τον περασμένο Ιούνιο, οι χώρες που την υπέγραφαν συναντήθηκαν εκ νέου στο Μάλι ζητώντας την πραγματική και αποφασιστική εφαρμογή της.

Σύμφωνα με τη ΜΚΟ για την καταπολέμηση του εμπορίου τοξικών αποβλήτων Basel Action Network, «είναι η πρώτη φορά που οι ίδιες οι αφρικανικές χώρες ζητούν την ανάληψη δράσης για την πρόληψη της απόθεσης ηλεκτρονικών αποβλήτων.»
Παλιοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις και άλλες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές και εξαρτήματα καταλήγουν σε αφρικανικές χώρες, στην Κίνα, στην Ινδία κ.α. καθώς οι αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθιστούν φθηνότερη την εξαγωγή τους από την ασφαλή διαχείρισή τους εντός των συνόρων των «28».

Πέρυσι, η Ε.Ε. κατέστησε αυστηρότερη τη νομοθεσία που διέπει τις εξαγωγές τέτοιων αποβλήτων. Η τροποποιημένη Οδηγία για τα Απόβλητα Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (WEEE) υποχρεώνει τα κράτη-μέλη της Ένωσης να ανακτούν έως το 2016 το 45% των ηλεκτρονικών προϊόντων που πωλούνται, ποσοστό που θα πρέπει να έχει αυξηθεί στο 65% έως το 2019. Δεσμεύει επίσης τις κυβερνήσεις να παρέχουν πληροφορίες για τα σημεία, όπου μπορούν να ανακυκλωθούν τέτοια προϊόντα.

Σε αυτά περιλαμβάνονται πλέον τα ηλιακά πάνελ, οι λαμπτήρες φθορισμού που περιέχουν υδράργυρο, καθώς και ο εξοπλισμός με ουσίες που καταστρέφουν το όζον. Οι κανονισμοί αυτοί θα πρέπει να έχουν ενσωματωθεί έως το Φεβρουάριο του 2014 στην εθνική νομοθεσία των κρατών-μελών, παρότι τα νεώτερα μέλη πήραν παράταση έως το 2021.
naftemporiki.gr
12/8/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:
 

• Η Αφρική… ηλεκτρονική χωματερή της Ευρώπης

Τρίζουν τα θεμέλια του Desertec: Από τις συνολικά 50 επιχειρήσεις, έχουν απομείνει σήμερα μόλις 30

Όταν ανακοινώθηκε το πρόγραμμα Desertec, η ευφορία ήταν μεγάλη. Σε λίγες δεκαετίες η Ευρώπη θα μπορούσε να τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια από τη βόρεια Αφρική. Τα πράγματα βαίνουν διαφορετικά.
Την επίβλεψη του φιλόδοξου πρότζεκτ έχει η Desertec Industrial Initiative (DΙΙ), μια κοινοπραξία στην οποία συμμετείχαν καταρχήν 50 επιχειρήσεις και οργανισμοί, όπως ο γερμανικός ενεργειακός κολοσσός RWE, η EoN, η Deutsche Bank, η Siemens, η αντασφαλιστική Μünchner Rück. Ανάμεσά τους και το κοινωφελές ίδρυμα Desertec, ένας εκ των συνιδρυτών της κοινοπραξίας, που εγκαταλείπει τώρα την κοινή προσπάθεια.
Όπως εξήγησε ο διευθύνων σύμβουλος του ιδρύματος Τίμο Γκροπ: «Ο βασικός λόγος είναι οι διαφωνίες εντός της κοινοπραξίας, οι οποίες εκφράζονται δημοσίως και οι οποίες βλάπτουν το σχέδιο και το όραμα που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο».


Η ουσία των διαφωνιών

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες οι διαφωνίες αφορούν το εάν και πότε θα μπορούσε να εξαχθεί στην Ευρώπη η παραγόμενη στην Αφρική ηλιακή ενέργεια. Το κλίμα φαίνεται πως επιδείνωσε και το γεγονός ότι πολλές από τις επιχειρήσεις και οργανισμούς που συμμετείχαν αρχικώς, ακύρωσαν στο μεταξύ τη συμμετοχή τους στο φιλόδοξο πρότζεκτ. Από τις συνολικά 50 επιχειρήσεις, έχουν απομείνει σήμερα μόλις 30. Ανάμεσα σε αυτούς που εγκατέλειψαν βρίσκονται και δυο μεγάλα ονόματα: η Siemens και η Βosch.
Πέρα όμως από την ουσία των διαφωνιών που υπάρχουν, ο Τίμο Γκροπ επικρίνει περισσότερο το γεγονός ότι οι όποιες διαφωνίες εκφράστηκαν δημόσια με αποτέλεσμα να υποστεί πλήγμα η φήμη της κοινοπραξίας: «Η DII είναι μια αυτόνομη οργάνωση, φυσικά και μπορεί να υπάρχουν τσακωμοί εντός της. Αλλά παρακαλώ πολύ όχι υπό τη σκέπη του Desertec».

Παρανόηση;

Η κοινοπραξία αντέδρασε με έκπληξη αλλά και θλίψη στην είδηση αποχώρησης του ιδρύματος. Ο εκπρόσωπος της Κλάους Σμίτκε υπογράμμισε ότι δεν αντιλαμβάνεται τους λόγους αυτής της κίνησης. Σε κοινή εκδήλωση προ ημερών το κλίμα ήταν πολύ καλό, όπως λέει: «Ίσως να υπάρχει στην παρούσα φάση μια παρανόηση, εντούτοις εμείς παραμένουμε προσηλωμένοι στους αρχικούς μας στόχους που είναι: η αξιοποίηση της ενέργειας από τις ερήμους προκειμένου να καλύπτονται οι αυξανόμενες ανάγκες των ανθρώπων στην βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Αυτό ισχύει φυσικά και για την Ευρώπη. Τις επόμενες δεκαετίες βλέπω όλο και μεγαλύτερες εξαγωγές ενέργειας προς τα εκεί».
Εγκαταλείποντας την κοινοπραξία πάντως, το ίδρυμα Desertec παίρνει μαζί του και την επωνυμία, όπως επιβεβαίωσε ο διευθύνων σύμβουλός του: «Ναι, το θέλουμε και θα το κάνουμε. Δεν παίρνουμε την επωνυμία και τη 'μάρκα' ως ένδειξη εχθρικής πράξης, αλλά για να τους ταρακουνήσουμε και να τους παρακαλέσουμε να ξεκαθαρίσουν ορισμένα πράγματα προκειμένου να μιλήσουμε και πάλι εν ευθέτω χρόνω».

• Μέχρι να γίνει αυτό όμως, η κοινοπραξία πρέπει να προχωρήσει μόνη της και ενδεχομένως να αναζητήσει νέες συμμαχίες.

Klaus Ulrich / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. Σύνταξης:  Δήμητρα Κυρανούδη
 http://dw.de/p/191Xd 
4/7/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Desertec: το όραμα γίνεται πραγματικότητα

• Καθυστερήσεις για το Πρόγραμμα Desertec Λόγω Ισπανίας

• «Κλονίζεται» το Desertec λόγω αποχώρησης Siemens και Bosch

Στην Αφρική το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα του κόσμου;

Ένα υδροηλεκτρικό φράγμα διπλάσιας ισχύος από το μεγαλύτερο στον κόσμο – το Φράγμα των Τριών Φαραγγιών, στην Κίνα – ενδέχεται να ανεγερθεί μέσα στα επόμενα χρόνια στην Αφρική. Εταιρείες από την Ισπανία, την Κίνα και τη Νότια Κορέα «ερίζουν» για την υλοποίηση του φιλόδοξου έργου που, όπως όλα δείχνουν, θα αρχίσει προς το τέλος του 2015, ωστόσο δεν λείπουν και οι ενστάσεις.

Το φράγμα Inga 3, που στην πρώτη του φάση θα έχει ισχύ 4,800MW με προοπτική δεκαπλασιασμού, πρόκειται να κατασκευαστεί στον ποταμό Κονγκό, το βαθύτερο στον κόσμο, 230 χλμ. νοτιοδυτικά της Κινσάσα, ενώ εκτιμάται ότι θα στοιχίσει μεταξύ 9 δισ. και 14 δισ. δολαρίων. Σύμφωνα με αξιωματούχους, η ανέγερσή του θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2021.

Το έργο βρίσκεται στα χαρτιά εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, όμως η πολιτική αστάθεια σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις των τοπικών κοινοτήτων και το τεράστιο κόστος του εμπόδιζαν την ανέγερση του φράγματος που θα μπορούσε να ανακουφίσει μια μεγάλη περιοχή από τις ελλείψεις ηλεκτρισμού, οι οποίες λειτουργούν ως τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη της ηπείρου.

Στα τέλη Μαΐου, η Παγκόσμια Τράπεζα άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο διοχέτευσης 50 εκ. δολαρίων «για την προετοιμασία και την ανάπτυξη του έργου», ενώ παρόμοια δέσμευση ανέλαβε και η Αφρικανική Αναπτυξιακή Τράπεζα. Επιπλέον, η Νότια Αφρική συμφώνησε να αγοράσει περίπου το μισό ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγει ο σταθμός, παρά το γεγονός ότι η τεράστια απόσταση συνεπάγεται σημαντικές απώλειες.

Σε μια προσπάθεια να περιοριστούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου, το Inga 3 προβλέπει την εκτροπή τμήματος του ποταμού μέσω ενός καναλιού, κατά μήκος του οποίου θα χτιστεί ένα φράγμα 1,6 χλμ. Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι, σε πλήρη λειτουργία, το φράγμα θα μπορούσε να καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες έως και 500 εκ. αφρικανικών νοικοκυριών.

Οι πολέμιοί του ωστόσο επισημαίνουν ότι αποτελεί λάθος όχημα ανάπτυξης σε μια ήπειρο που δεν διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές διανομής μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας που παράγονται από τη μία πηγή. Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι αυτοί που το χρειάζονται περισσότερο, δηλαδή οι ίδιοι οι κάτοικοι του Κονγκό, δεν θα επωφεληθούν από αυτό, καθώς η χώρα δεν διαθέτει εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης ούτε σκοπεύει να αναπτύξει.
www.naftemporiki.gr
12/6/13
--
-

• World ‘biggest hydroelectric dam’ for Congo

In what is seen as a good move for renewable energy, talks in the French capital, Paris, between the Democratic Republic of Congo and international officials have agreed work on the world’s biggest hydroelectric dam will start in October 2015 in the DR Congo.
The meeting on the proposed Inga dam on the Congo River also involved multilateral lending institutions.
A statement after the talks concluded said the “foundation stone will be laid in October 2015.”
“With a production of 40,000 megawatts (MW), the Grand Inga project will eventually provide electricity to half the African continent,” it said.
This is less than half of the DR Congo’s total hydropower resources, which the World Bank estimates at 100,000MW.
World Bank estimates suggest that if completed and running at full capacity, the complex could provide energy to up to 500 million African households.
The first phase of the project, Inga Three Basse Chute, will have a capacity of 4800MW.
The Paris meeting followed a deal signed on May 7 between South Africa and DR Congo for co-operation in the energy sector and for South Africa to buy some of the electricity produced.
Plants would need to be rehabilitated and massive new stations built on the powerful Inga falls, which lie in a narrow strip of DR Congo territory through which the Congo River runs down to the Atlantic coast.
Three consortiums are bidding to clinch the contract for the project: China’s Sinohydro and Three Gorges Corporation; Spain’s Actividades de Construccion y Servicios (ACS), Eurofinsa and AEE; and South Korean firms Daewoo and Posco with SNC Lavalin of Canada.
The Three Gorges Dam in China is currently the world’s largest hydropower complex, with a capacity of 22,500MW.

 http://econews.com.au/news-to-sustain-our-world/world-biggest-hydroelectric-dam-for-congo/

30/5/13

Στο εξωτερικό «αναπνέουν» οι έλληνες κατασκευαστές .... Σανίδα σωτηρίας για αρκετές εγχώριες κατασκευαστικές εταιρείες οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής

 --

Στις χώρες του Αραβικού Κόλπου έχουν στρέψει ξανά τα βέλη τους οι έλληνες κατασκευαστές, καθώς στην Ελλάδα τα νέα έργα δίνονται με το σταγονόμετρο. Η ΓΕΚ Τέρνα, ο όμιλος Ελλάκτωρ, η J&Ρ Αβαξ διεκδικούν ξανά έργα στον Αραβικό Κόλπο, στα Βαλκάνια και γενικώς στο εξωτερικό, αφού από το 1/3 ως και το 50% του τζίρου τους προέρχεται από διεθνείς δραστηριότητες. Σύμφωνα με μελέτη της εταιρείας συμβούλων Deloitte, τα επενδυτικά σχέδια στον τομέα κατασκευών στην περιοχή του Κόλπου ξεπερνούν μακροπρόθεσμα το 1 τρισ. δολάρια, ενώ τα άμεσα έργα αγγίζουν τα 500 δισ. δολάρια.

Η Μέση Ανατολή μπορεί να «χτυπήθηκε» και αυτή από την παγκόσμια κρίση, αλλά από πέρυσι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Αμπού Ντάμπι προχωρούν σε μεγάλες επενδύσεις. Ο διευθύνων σύμβουλος της ελληνικής εταιρείας συμβούλων μηχανικών SALFO κ. Ι. Φωτεινός ανέφερε ότι η εταιρεία του «έχει εγκατασταθεί στην περιοχή από το 2005, αλλά τώρα έχουν ανοίξει οι προοπτικές κυρίως για τη Σαουδική Αραβία - η οποία προχωράει σε τεράστια έργα υποδομής, καθώς είχε μείνει πίσω σε σχέση με τις άλλες χώρες - και το Κατάρ που θα φιλοξενήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου το 2022».

Αναφέρεται ότι οι επαναστάσεις στην περιοχή άλλαξαν και το μείγμα των έργων και η Deloitte εκτιμάει πως το 36% είναι κοινωνικά έργα (σχολεία, νοσοκομεία κτλ.), το 29% συνδέεται με την ενέργεια (πλην πετρελαίου), το 13% με τις μεταφορές και το 13% με τους υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Το επενδυτικό πρόγραμμα μόνο της Σαουδικής Αραβίας υπερβαίνει τα 400 δισ. δολάρια για την επόμενη δεκαετία.

Οπως εξηγεί ο κ. Δημήτρης Καλλιτζάντζης, διευθύνων σύμβουλος της κατασκευαστικής Ακτωρ, «η έλλειψη νέων έργων στην Ελλάδα, το κόλλημα των έργων παραχωρήσεων κ.ά. οδηγούν τους έλληνες κατασκευαστές στο εξωτερικό, αλλά και στις ΑΠΕ και στη διαχείριση απορριμμάτων».

Περίπου το ένα τρίτο του τζίρου του ομίλου ΓΕΚ Τέρνα προέρχεται από αγορές εκτός Ελλάδος, καθώς η διοίκηση έχει δώσει έμφαση στις αραβικές χώρες, στα Βαλκάνια και στη Βόρεια Αφρική και δη στη Λιβύη μετά τις αλλαγές στο καθεστώς. Η εταιρεία διαθέτει θυγατρική στη Σαουδική Αραβία διεκδικώντας ήδη έργα, έχει αναλάβει τέσσερα νέα έργα στο Μπαχρέιν, συνολικού προϋπολογισμού 106 εκατ. ευρώ, ενώ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα η νέα προσθήκη αφορά έργο 88 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του νοσοκομειακού συγκροτήματος Danat Al Emarat στο Αμπου Ντάμπι. Επιπλέον, στο χαρτοφυλάκιο του ομίλου προστίθενται δύο νέα έργα στο Κατάρ και στο Μπαχρέιν συνολικού ύψους 138 εκατ. ευρώ, που αφορούν πάρκινγκ στις δύο αυτές χώρες.

Ο όμιλος Ελλάκτωρ πραγματοποιεί περίπου το 47% του τζίρου του στο εξωτερικό. Εκτός από το Κατάρ, η εταιρεία έχει γραφείο στη Σαουδική Αραβία και παρουσία στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Κουβέιτ και στο Ομάν. Επίσης, η εταιρεία διεκδικεί έργα στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στη Ρωσία. Ο όμιλος έχει εξασφαλίσει νέες συμβάσεις της τάξεως των 540 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό, με πρόσφατη την ανάληψη της κατασκευής νέου οδικού άξονα στην πΓΔΜ, με τον προϋπολογισμό του έργου να ανέρχεται σε 210 εκατ. ευρώ.

Την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας του στο εξωτερικό έχει θέσει ως στόχο ο όμιλος J&P - Αβαξ, έτσι ώστε μέσα στην επόμενη τριετία το 50% του ανεκτέλεστου υπολοίπου να αφορά έργα που έχει αναλάβει εκτός των ελληνικών συνόρων. Αυτή την περίοδο τα έργα εξωτερικού αντιπροσωπεύουν το 38% του συνολικού ανεκτέλεστου υπολοίπου της J&P - Αβαξ, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 2 δισ. ευρώ. Ο όμιλος δραστηριοποιείται σε δέκα χώρες στα Βαλκάνια, όπως και στην Κεντρική Ευρώπη, στην Κύπρο, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου.

Για το 2013, ο αντιπρόεδρος του ομίλου κ. Κ. Κουβαράς είναι αισιόδοξος και εκτιμά ότι θα αυξηθούν τα έσοδα της εταιρείας από νέα έργα που διεκδικεί σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ταυτόχρονα αναμένεται και η θετική συμβολή των θυγατρικών.

Το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό έργο κατασκευάζεται στη Σαουδική Αραβία, με ελληνική καθοδήγηση από την εταιρεία συμβούλων μηχανικών SALFO & Associates SA, η οποία θα υποστηρίξει σε επίπεδο συμβουλευτικό το σιδηροδρομικό έργο ύψους 30 δισ. ευρώ, ενώ συμμετέχει και στον εκσυγχρονισμό των αυτοκινητοδρόμων στο Κατάρ, ύψους 15 δισ. ευρώ, στοχεύοντας να εκμεταλλευθεί τις προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής.

Επίσης, η εταιρεία υπέγραψε δύο νέες συμβάσεις επέκτασης της παροχής υπηρεσιών της ως συμβούλου διαχείρισης κατασκευής με τον Οργανισμό Ανάπτυξης του Νέου Αερολιμένα της Ντόχα. Ο συνολικός προϋπολογισμός των συγκεκριμένων έργων ανέρχεται σε 140 εκατ. ευρώ.


Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 31 Μαΐου 2013
tovima.gr
1/6/13

Ανεμοστρόβιλοι made in USA

ΦΩΤΟ: efsyn.gr

-

Μπορεί η Οκλαχόμα να μετράει ακόμη τις πληγές της, έπειτα από το χτύπημα του φονικού ανεμοστρόβιλου που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του, ισοπεδώνοντας την πόλη και αφήνοντας πίσω του 24 νεκρούς, αλλά οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι αργά ή γρήγορα θα βρεθούν αντιμέτωποι και πάλι με αυτό το ιδιαίτερα επικίνδυνο μετεωρολογικό φαινόμενο. Κι αυτό γιατί, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, το 75% του συνόλου των ανεμοστρόβιλων που καταγράφονται στη Γη συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.


Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι, πιθανότατα, ο αριθμός των ανεμοστρόβιλων που δημιουργούνται εκτός των ΗΠΑ μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος. Στη πραγματικότητα, σε κάθε ήπειρο, εκτός από την Ανταρκτική, έχουν αναφερθεί ανεμοστρόβιλοι, αλλά οι αριθμοί είναι ατελείς. Σε ορισμένες περιοχές, όπως η Αυστραλία, υπάρχουν υποψίες ότι υπάρχουν πολλοί ανεμοστρόβιλοι, αλλά οι περισσότεροι εμφανίζονται σε λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιοχές, με αποτέλεσμα να μην καταγράφονται και να περνούν απαρατήρητοι. Σε άλλα σημεία του πλανήτη, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, δημιουργούνται επίσης πολλοί ανεμοστρόβιλοι (τουλάχιστον 100 κάθε χρόνο από τους οποίους γίνονται αντιληπτοί περίπου 30), αλλά είναι μικρότεροι σε ένταση και μέγεθος.

Συνολικά, περίπου 1.200 ανεμοστρόβιλοι δημιουργούνται κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι αναφορές ανεβάζουν τον αντίστοιχο αριθμό σε μόλις 200 έως 300. Μετά τις ΗΠΑ και τον Καναδά, το Μπανγκλαντές και η ανατολική Ινδία θεωρούνται οι περιοχές που χτυπιούνται από τους πιο βίαιους και σίγουρα πιο θανατηφόρους ανεμοστρόβιλους. Η υψηλή πυκνότητα του πληθυσμού, η πρόχειρη στέγαση, καθώς και η ανυπαρξία ενός συστήματος προειδοποίησης καθιστούν τους ανεμοστρόβιλους περισσότερο δολοφονικούς εκεί.

Ωστόσο, μόνο στις ΗΠΑ ο αριθμός των αναφερόμενων ανεμοστρόβιλων είναι περίπου ίσος με τον αριθμό των ανεμοστρόβιλων που συμβαίνουν πραγματικά κάθε χρόνο. Βασική αιτία γι’ αυτό είναι ότι οι ΗΠΑ ξεκίνησαν επίσημα τη συγκέντρωση των αναφορών για τους ανεμοστρόβιλος από το 1954 υιοθετώντας, 20 χρόνια αργότερα, και τη βαθμολόγηση σε ό,τι αφορά την έντασή τους χρησιμοποιώντας την κλίμακα Fujita. Καμία άλλη χώρα δεν έχει ένα τέτοιο ανάλογο ισχυρό και μακροχρόνιο σύστημα.

Παρ” όλα αυτά, είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι ανεμοστρόβιλοι εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα και σφοδρότητα στις ΗΠΑ. Μια παραδοσιακή απάντηση για τον λόγο που συμβαίνει αυτό είναι ότι ο θερμός, υγρός αέρας που φτάνει από τον Κόλπο του Μεξικού, σε συνδυασμό με τον ξηρό αέρα από τα Βραχώδη Ορη και τον κρύο από τον Καναδά, γεννάει τυφώνες «μωρά» πάνω από τις πλατιές, επίπεδες μεσοδυτικές πεδιάδες. Ομως, η Αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) επισημαίνει ότι μια τέτοια εξήγηση αποτελεί μια «πρόχειρη υπεραπλούστευση»: «Πολλές καταιγίδες κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν παράγουν απαραίτητα ανεμοστρόβιλους. Ακόμα και όταν το περιβάλλον είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για ανεμοστροβιλικές καταιγίδες, δεν συνεπάγεται ότι κάθε καταιγίδα γεννά και έναν ανεμοστρόβιλο. Η αλήθεια είναι ότι δεν κατανοούμε πλήρως το φαινόμενο», αναφέρει.

Ενα ακόμη ζήτημα που διερευνούν οι επιστήμονες είναι αν υπάρχει σχέση μεταξύ των ανεμοστρόβιλων και της κλιματικής αλλαγής. Ομως, κι εδώ, η επιστήμη δεν μας βοηθά πολύ: Δεν φαίνεται να υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν άμεσα τον πρόσφατο κύκλο των ανεμοστρόβιλων με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αν και η εμφάνιση των ανεμοστρόβιλων ήταν πιο ασταθής τον τελευταίο καιρό απ’ ό,τι στο παρελθόν, δεν υπάρχει κατ’ ανάγκην μεγαλύτερος αριθμός από αυτούς. Βλέπουμε μια σταθερή ανοδική τάση των μικρότερων ανεμοστρόβιλων που αναφέρονται, αλλά η NOAA το αποδίδει αυτό κυρίως σε ζητήματα που αφορούν τη βελτίωση των επικοινωνιών και το «κυνήγι» των καταιγίδων από περισσότερους ερασιτέχνες.

Ο αριθμός των ανεμοστρόβιλων που βαθμολογούνται ως ισχυρότεροι στην κατηγορία EF1 παραμένει αρκετά σταθερός με την πάροδο του χρόνου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, οι ΗΠΑ επλήγησαν, κατ” εκτίμηση, από 197 ανεμοστρόβιλους της κατηγορίας EF1. Πρόκειται για τον χαμηλότερο αριθμό τέτοιων ανεμοστρόβιλων που έπληξαν τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια μιας δωδεκάμηνης περιόδου από τότε που τηρούνται τα σχετικά αρχεία και πολύ πιο κάτω από το προηγούμενο χαμηλό των 247 που καταγράφηκαν μεταξύ του Ιουλίου 1990 και του Ιουνίου 1991.

Κι όπως αναφέρει ο Τζεφ Μάστερς, διευθυντής μετεωρολογίας στο Weather Underground, «οι ανεμοστρόβιλοι είναι πολύπλοκοι και, προκειμένου να τους κατανοήσουμε βαθύτερα, θα πρέπει να έχουμε καλύτερα δεδομένα και πιο ισχυρά κλιματικά μοντέλα».

Ετσι, το μόνο που παραμένει βέβαιο είναι ότι οι μεγάλοι, καταστροφικοί ανεμοστρόβιλοι είναι μοναδική, αμερικανική ιδιαιτερότητα.
www.efsyn.gr

30/05/2013

Η Αφρική… ηλεκτρονική χωματερή της Ευρώπης

Χιλιάδες τόνοι ηλεκτρονικών ειδών εξάγονται σε χώρες, όπου μεταχειρισμένα εξαρτήματα αποτελούν προϊόντα πολυτελείας - Μόνο το ένα τρίτο αυτών των απορριμμάτων ανακυκλώνεται στην πηγή, σύμφωνα με την έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών 

ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ οργανώσεις που λυμαίνονται τον χώρο κερδίζουν τεράστια ποσά από την εμπορία και παράνομη απόθεση του επικίνδυνου για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία υλικού
Μολονότι οι Ευρωπαίοι δεν επιτρέπεται να στέλνουν επικίνδυνα ηλεκτρονικά απορρίμματα σε άλλες χώρες, έρευνα αποκαλύπτει ότι οι παράνομες εξαγωγές τέτοιων αποβλήτων στην Αφρική γνωρίζουν μεγάλη άνθηση.

Παρά τις εντεινόμενες προσπάθειες αυστηροποίησης του θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε. (οδηγία για τα Απόβλητα Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού - ΑΗΗΕ), που περιλαμβάνει παλιές συσκευές, τηλεοράσεις, κινητά τηλέφωνα και υπολογιστές, μόνο το ένα τρίτο αυτών των απορριμμάτων ανακυκλώνεται στην πηγή, αναφέρει η έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP).
Ο συντριπτικά μεγαλύτερος όγκος καταλήγει σε χωματερές, αλλά χιλιάδες τόνοι ηλεκτρονικών ειδών εξάγονται σε χώρες όπου μεταχειρισμένα εξαρτήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και ανακυκλωμένα μέταλλα αποτελούν προϊόντα πολυτελείας.
Μεγάλο μέρος των εξαγωγών είναι παράνομες ή διεξάγονται σε «γκρίζες ζώνες» από νομικής σκοπιάς, λέει ο Αντρέας Μάνχαρτ του γερμανικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικολογίας ?ko, που συνεργάστηκε στην έρευνα του UNEP.
H E.Ε. εξετάζει το σενάριο μετάθεσης της ευθύνης ελέγχου των φορτίων από τους τελωνειακούς στους ίδιους τους εξαγωγείς.
Χώρες της Δυτικής Αφρικής, όπως Μπενίν, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα, Λιβερία και Νιγηρία, εισάγουν δεκάδες χιλιάδες τόνους ηλεκτρονικών απορριμμάτων από την Ευρώπη.
Μόνο το 2009 οι εν λόγω εξαγωγές έφτασαν τους 220.000 τόνους, το 85% εκ των οποίων προήλθε από την Ευρώπη. 

Από λιμάνια της Ιταλίας
ΤΟ 2011 η Europol είχε προειδοποιήσει ότι η παράνομη απόθεση απορριμμάτων είχε αυξηθεί στην Ευρώπη -σε εγκαταλελειμμένα ορυχεία και νταμάρια- ενώ οι «εξαγωγές» προς την Αφρική γίνονταν από λιμάνια της Ιταλίας και της Βόρειας Ευρώπης.
Οι παράνομες οργανώσεις που λυμαίνονται τον χώρο κερδίζουν τεράστια ποσά από την εμπορία και παράνομη απόθεση του επικίνδυνου για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία υλικού, καθώς παρακάμπτουν τις «ακριβές» διαδικασίες διαχείρισης απορριμμάτων.
Την ίδια στιγμή το εμπόριο μεταχειρισμένων συσκευών δευτέρας διαλογής στην Αφρική ανθεί. Το UNEP επισημαίνει πως ψυγεία και οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών περιέχουν τοξικές και επικίνδυνες ουσίες (μόλυβδος, υδράργυρος και επιβραδυντικά καύσης), που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και υποβαθμίζουν την ποιότητα του αέρα και του νερού. 
.sigmalive.com/simerini
28/4/13

Η Κίνα πιάνει 12 φορές περισσότερα ψάρια απ’ όσα δηλώνει;

Η Κίνα δηλώνει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών μόλις το 9% των ψαριών που πιάνει ο στόλος των αλιευτικών της στα διεθνή ύδατα, υποστηρίζουν ερευνητές από τον Καναδά, οι οποίοι βασίστηκαν σε ένα νέο τρόπο ανάλυσης της ποσότητας και του τύπου των σκαφών που χρησιμοποιούνται από την ασιατική χώρα.
Συγκεκριμένα, αντί για 368.000 τόνους ψαριών το χρόνο, που δηλώνει η Κίνα στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), ο στόλος της εκτιμάται ότι ψαρεύει έως και 4,1 εκατομμύρια τόνους, συνολικής αξίας 11,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
«Η Κίνα δεν είναι ανοιχτή σε ό,τι αφορά τις ποσότητες των αλιευμάτων της», αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωση ο Ντιρκ Τσέλερ από το πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης.
«Παρότι το να μη δηλώνονται αλιεύματα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η αλίευσή τους είναι παράνομη – ενδέχεται να υπάρχουν συμφωνίες ανάμεσα σε αυτές τις χώρες και την Κίνα, οι οποίες επιτρέπουν την αλιεία – πολύ απλά δεν γνωρίζουμε με σιγουριά, καθώς αυτές οι πληροφορίες δεν είναι διαθέσιμες.»
Εκπρόσωπος του FAO αμφισβήτησε τα αποτελέσματα της έρευνας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη δυτική Αφρική, χαρακτηρίζοντας τις εκτιμήσεις «πάρα πολύ υψηλές».
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές κατέφυγαν σε δημοσιεύσεις σε επιστημονικές επιθεωρήσεις, άρθρα στο διεθνή Τύπο καθώς και σε ειδικούς θεμάτων αλιείας. Οι πληροφορίες που συνέλεξαν συνδυάστηκαν με δημοσιευμένα δεδομένα για την ποσότητα των αλιευμάτων ανά τύπο σκάφους.
Όπως υποστηρίζουν, το 75% των ψαριών που αλιεύουν τα κινεζικά σκάφη προέρχονται από τα αφρικανικά ύδατα. Μόνο ανοιχτά των ακτών της δυτικής Αφρικής αλιεύονται 3 εκ. τόνοι ψαριών κάθε χρόνο.
Ωστόσο, όπως δήλωσε στον Guardian ο εκπρόσωπος του FAO, η εκτίμηση αυτή συμπίπτει με το σύνολο των αλιευμάτων που δηλώνουν τα 22 κράτη της δυτικής Αφρικής και οι 38 χώρες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Παραδέχθηκε ότι οπωσδήποτε υπάρχουν αδήλωτα αλιεύματα, τα οποία όμως δεν ξεπερνούν τους 560.000 τόνους το χρόνο.
 .naftemporiki.gr
5/4/13

Η Δύση «καλοβλέπει» την πλούσια σε φυσικό αέριο ανατολική Αφρική

Το φυσικό αέριο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στη Μοζαμβίκη θα μπορούσε να μετατρέψει τη χώρα σε βασικό παίχτη στην παγκόσμια αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου, τόνισαν εμπειρογνώμονες σε συνέδριο στις Βρυξέλλες. Ωστόσο πολλοί προειδοποίησαν ότι η «ευημερία και τα έσοδα» δε θα έρθουν γρήγορα καθώς η χώρα χρειάζεται «υποδομές».
Η Ανατολική Αφρική κατέστη πρόσφατα ένα από τα πιο καυτά σημεία του παγκόσμιου χάρτη λόγω των αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, τόνισαν ομιλητές σε συνέδριο στις 21 Μαρτίου, που διοργάνωσε το Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.

Τα συνολικά αποθέματα φυσικού αερίου στη Μοζαμβίκη και την Τανζανία έχουν το ίδιο μέγεθος με εκείνο της Αυστραλίας, που σήμερα αποτελεί κορυφαία πάροχος υγροποιημένου φυσικού αερίου στην ασιατική αγορά, και η οποία αντιστοιχεί στα 2/3 της παγκόσμιας ζήτησης υγροποιημένου φυσικού αερίου και αναπτύσσεται ραγδαία.
Μεγάλα σχέδια
Εμπειρογνώμονες τόνισαν ότι Μοζαμβίκη και Τανζανία κατετάγησαν πρώτη και δεύτερη στις 10 κορυφαίες ανακαλύψεις το 2012. Ένας εμπειρογνώμονας είπε ότι τα περισσότερα αποθέματα είναι υπεράκτια, ενώ υπογράμμισε ότι αναμένονται νέες ανακαλύψεις. Παρουσίασε στατιστικές που έδειχναν ότι η Μοζαμβίκη κατατάσσεται 12^η παγκοσμίως στα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου.
Συγκριτικά με τη Ρωσία που ηγείται στο πλαίσιο των αποδεδειγμένων αποθεμάτων φυσικού αερίου με 1.575 τρις κυβικά πόδια, η Μοζαμβίκη έχει 127 τρις κυβικά πόδια.
Οι εμπειρογνώμονες είπαν ότι καθώς η ασιατική αγορά και ειδικά η Κίνα προσπερνά τον ΟΟΣΑ, το φυσικό αέριο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην ανατολική Αφρική θα καλύψει μεγάλο μέρος της ζήτησης για την επόμενη δεκαετία. Κάποιο μέρος του φυσικού αερίου θα μπορούσε επίσης να φθάσει και στην Ευρώπη μέσω της διώρυγας του Σουέζ, πρόσθεσαν οι εμπειρογνώμονες.
Οι μεγάλοι παίχτες στην περιοχή είναι η νορβηγική Statoil, η βραζιλιάνικη BG, η αμερικανική Anadarko, η ιταλική ENI, η γαλλική Total, η βρετανική Cove Energy, η PTTEP της Ταϋλάνδης, η ΒΡ και η Shell.
Η Μοζαμβίκη διαθέτει επίσης και άνθρακα και θα μπορούσε να καταστεί η μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως την επόμενη δεκαετία, παράγοντας το 25% του άνθρακα οπτανθρακοποίησης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή χάλυβα μέχρι το 2025.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η ανάπτυξη του άνθρακα και των αποθεμάτων φυσικού αερίου απαιτούν υποδομές: δρόμους, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες και ηλεκτρικά δίκτυα.
Η οικοδόμηση θεσμικών πλαισίων και ανθρώπινων πόρων θεωρούνται πολύ σημαντικά, ενώ απαιτείται και κατάρτιση τόσο για τους κρατικούς θεσμούς όσο και για τις επιχειρήσεις.
Όλα αυτά απαιτούν δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση και παραμένει ασαφής ο ρόλος του ΔΝΤ ή της ΕΕ, πρόσθεσαν οι ομιλητές.
EurActiv.gr   
  Τρί, 26/03/2013 

ΥΠΕΚΑ: Ανακοίνωση σχετικά με τις υψηλές συγκεντρώσ​εις αιωρούμενω​ν σωματιδίων

ΥΠΕΚΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σήμερα, Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου, παρατηρούνται πολύ υψηλές συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων (ΑΣ10) σε όλες τις θέσεις μέτρησης του δικτύου σταθμών της περιοχής Αθηνών, ενώ οι τιμές των αέριων ρύπων διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα.

Επιπλέον, σύμφωνα με το μοντέλο πρόγνωσης μεταφοράς σκόνης του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΣΚΙΡΩΝ) αλλά και μετά από επικοινωνία με την ΕΜΥ, η συμμετοχή σωματιδίων φυσικής προέλευσης στις διαμορφούμενες συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων είναι ιδιαίτερα σημαντική και είναι αποτέλεσμα της μεταφοράς σκόνης από τη Βόρεια Αφρική (έρημος Σαχάρα). Το φαινόμενο αυτό είναι αρκετά σύνηθες γι’ αυτήν την εποχή, λόγω μετεωρολογικών συνθηκών που ευνοούν τη μεταφορά αυτή (ισχυροί άνεμοι του νοτίου τομέα).


Σύμφωνα με τις προβλέψεις το φαινόμενο θα συνεχισθεί τουλάχιστον και αύριο με αποτέλεσμα τα επίπεδα των συγκεντρώσεων των αιωρούμενων σωματιδίων να υπερβαίνουν σημαντικά τη μέση ημερήσια οριακή τιμή.

Αν ενταθεί η συμμετοχή των ανθρωπογενών πηγών, π.χ. καύση βιομάζας τις βραδινές ώρες το πρόβλημα θα γίνει ακόμη πιο έντονο.

Για το λόγο αυτό, το ΥΠΕΚΑ συστήνει τον περιορισμό της καύσης βιομάζας σε τζάκια ή λέβητες θέρμανσης σήμερα και αύριο.
ΥΠΕΚΑ
4/2/13

Η Αφρική μπορεί να παράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται

Ο αριθμός των ανθρώπων που πεινούν στις φτωχότερες χώρες της Αφρικής αυξάνεται παρά την πρόοδο στην παραγωγή τροφίμων, λένε οι ερευνητές της Oxfam. Παροτρύνουν επίσης τους ευρωπαίους δωρητές και τις αφρικανικές κυβερνήσεις να επενδύσουν περισσότερο στις μικρές  εκμεταλλεύσεις και να δώσουν στους αγρότες μεγαλύτερη συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Μία νέα έκθεση από την ομάδα κατά της παγκόσμιας φτώχειας αναφέρει ότι περισσότεροι από 230 εκατομμύρια ανθρώποι - ή αλλιώς ένας στους τέσσερις αφρικανούς που ζουν στα νότια της Σαχάρας- είναι υποσιτισμένοι, 38% πάνω από ό, τι 20 χρόνια πριν.

Παρ’ ότι η Oxfam σημειώνει μεγάλη βελτίωση στη διαθεσιμότητα τροφίμων και την υγιεινή διατροφή σε πολλές αφρικανικές χώρες, λέει ότι η προσβασιμότητα στη γη και η μείωση των επενδύσεων στον τομέα της γεωργίας κρατούν πάρα πολλούς ανθρώπους στη φτώχεια.
Τα πορίσματα υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από διεθνείς οργανισμούς που ανησυχούν για την ασφάλεια τροφίμων στην ταχέως αναπτυσσόμενη ήπειρο. Το ερευνητικό τμήμα της Κομισιόν, για παράδειγμα, θα δημοσιεύσει σύντομα έναν άτλαντα που θα δείχνει  ότι η υποβάθμιση του εδάφους και της γης αποτελούν απειλή για την παραγωγή τροφίμων στην Αφρική.
 «Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στον αγροτικό τομέα γιατί εκεί ζει η πλειονότητα των ανθρώπων και από εκεί αντλεί η πλειονότητα των ανθρώπων τα έσοδα της», είπε ο Ricardo Fuentes-Nieva, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Oxfam στην Βρετανία. «Και αφού βελτιώσουν τα έσοδά τους, θα βελτιώσουν επίσης την κατάσταση της ασφάλειας τροφίμων».
Ο Fuentes-Nieva υποστηρίζει ότι η Αφρική μπορεί να παράγει τα τρόφιμα που χρειάζεται για τη μείωση της πείνας και τη βελτίωση της διατροφής, εάν ο αγροτικός τομέας λάβει την κατάλληλη βοήθεια μέσω εθνικών και διεθνών πολιτικών.
Μπαίνοντας στην αγορά
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι οι ανεπαρκείς επενδύσεις στον τομέα της έρευνας, της κατάρτισης, της άρδευσης και της αποθήκευσης εμποδίζουν την παραγωγικότητα των αγροκτημάτων στην αφρικανική ήπειρο. Ανεπαρκείς υποδομές στους δρόμους σημαίνει ότι οι αγρότες δεν μπορούν να μεταφέρουν τα εμπορεύματα τους στις αγορές, υπονομεύοντας έτσι την καταπολέμηση της πείνας και τη ζωή των καλλιεργητών.
Μόνο το 4.9% από τα €100δις. του συνόλου της αναπτυξιακής βοήθειας πήγε στην υποστήριξη της αγροτικής παραγωγής το 2011, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), σε έκθεση τον προηγούμενο μήνα, ζήτησε να αυξηθούν οι γεωργικές επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες για την παροχή θέσεων εργασίας και να τροφοδοτηθεί ένα μέρος του πληθυσμού της νότιας Σαχάρας που αναμένεται να αυξηθεί από 860 εκατομμύρια που είναι σήμερα σε περίπου 2 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050.
Περίπου 850 εκατομμύρια από τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων του κόσμου βρίσκονται σε κατάσταση πείνας, όπως δείχνουν τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών. Στην αφρικανική ήπειρο, 31% των ανθρώπων θεωρούνται υποσιτισμένοι, 29% πάνω από τις αρχές του αιώνα.
Ερευνητές της ΕΕ ελέγχουν τις απειλές τους εδάφους
Ερευνητές στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λένε ότι η υποβάθμιση του εδάφους στην υποσαχάρια Αφρική βλάπτει την ικανότητα της περιοχής να θρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό της. Το Κοινό Κέντρο Ερευνών ετοιμάζει έναν εδαφικό άτλαντα - παρόμοιο με αυτόν που έχει ήδη δημοσιευτεί στην Ευρώπη- για να ρίξει φως στις προκλήσεις της παραγωγικότητας της γης.
Παρ’ όλο που η Αφρική έχει πλούσια βιοποικιλότητα οικοσυστημάτων, μόνο το 10% της ηπείρου έχει φυσικά γόνιμα εδάφη για την καλλιέργεια τροφίμων, αλλά οι κακές πρακτικές διαχείρισης απειλούν ακόμη και αυτές τις περιοχές.
 «Το έδαφος και η γη είναι απολύτως θεμελιώδη για τα τρόφιμα και την ασφάλεια τροφίμων, την ευημερία, τη μείωση της φτώχειας και όλους τους υπόλοιπους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης», είπε ο Alan Belward από το Ινστιτούτο για το Περιβάλλον και την Αειφορία του Κοινού Κέντρου Ερευνών στην Ίσπρα, της Ιταλίας.
Δεν αποτελεί μόνο αφρικανικό πρόβλημα. Και η Ευρώπη χάνει παραγωγική γη. «Παίρνουμε πολύ καλά παραγωγικά εδάφη και έπειτα εγκαθιστούμε ένα χώρο στάθμευσης, ή ένα νέο δρόμο ή ένα νέο συγκρότημα κατοικιών. Αυτό δεν είναι σωστή εκμετάλλευση (της γης)», είπε ο Belward, μέρος της ομάδας δημιουργίας του αφρικανικού εδαφικού άτλαντα.
Ο συνάδελφός του, Arwyn Jones, ένας άλλος ερευνητής του Κοινού Κέντρου Ερευνών, είπε ότι η διάβρωση, οι κακές μέθοδοι καλλιέργειας, οι εκχερσώσεις και η μείωση των δασικών εκτάσεων στην Αφρική οδηγούν στο «να παρασύρεται το έδαφος, και να προκαλείται ρύπανση και συσσώρευση άλατος σε αρδευόμενες εκτάσεις».
Εξάγοντας ευκαιρίες
Στο μεταξύ, οι ερευνητές ανησυχούν ότι όλο και περισσότερη αφρικανική γη μετατοπίζεται από την καλλιέργεια για την τοπική κατανάλωση στην παραγωγή καλλιεργειών για εξαγωγή.
Επενδυτές από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Ευρώπη εκμεταλλεύονται τη φθηνή γη της Αφρικής και το εργατικό της δυναμικό για την συμπλήρωση της δικής τους εμπορευματικής παραγωγής , ενώ δίνουν στις κυβερνήσεις των φτωχών χωρών προσοδοφόρα έσοδα από τις εξαγωγές. Η ΕΕ από μόνη της εισάγει το 40% των γεωργικών εξαγωγών της Υποσαχάριας Αφρικής.
Το ινστιτούτο Oakland, ένα think tank στην Καλιφόρνια, εκτιμά ότι η αφρικανική γη, ίση με το μέγεθος της Γαλλίας, έχει εκμισθωθεί ή πωλείται σε ξένους επενδυτές ή σε κυβερνήσεις από το 2008 για εξαγωγές βιοκαυσίμων και εμπορευμάτων. Προειδοποιεί ότι «η εκτόπιση και η πληγείσα διαβίωση αποτελούν σοβαρές πηγές διεθνούς ανησυχίας».
Κάποιες αφρικανικές κυβερνήσεις που καλούν τους επενδυτές να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και έσοδα, έχουν αναγνωρίσει ότι οι συμφωνίες για τη γη έχουν πλήξει τους μικροκαλλιεργητές, οδηγώντας τους μακριά από την παραγωγική γη και τα αποθέματα νερού. Ξεκινώντας αυτόν τον μήνα, η Τανζανία μείωσε το ποσοστό  γης που μπορεί να μισθωθεί από ξένους επενδυτές, και κάποιες άλλες αφρικανικές κυβερνήσεις αναθεωρούν την πολιτική χρηματοδοτικής μίσθωσης της γεωργίας.
Ο Fuentes-Nieva, ο οποίος προετοιμάζει μία έκθεση της Oxfam για την αποκαλούμενη «αρπαγή της γης» από τους ξένους, ανέφερε ότι η αδύναμη διακυβέρνηση στην Αφρική είναι εν μέρει υπεύθυνη για τις μισθώσεις γης και τις ανεπαρκείς επενδύσεις στον τομέα της γεωργίας, παρά τη σημασία που έχει η γεωργία  στην αγροτική απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη.
 «Η μακροπρόθεσμη τάση ήταν μία από τις αμέλειες του αγροτικού τομέα και η εξήγηση που δίνεται - που είναι μία παλιά επεξήγηση αλλά είναι ακόμα αλήθεια - είναι ότι οι εθνικές κυβερνήσεις απαντούν στο ενδιαφέρον των αστικών ομάδων που είναι αυτές που βρίσκονται πιο κοντά στις κυβερνήσεις, αυτές που έχουν την ίδια φωνή με την κυβέρνηση», είπε ο Fuentes-Nieva.
 «Και ο αγροτικός τομέας δεν αντιπροσωπεύεται βασικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων».

Oρόσημα

• Μέχρι το Φεβρουάριο: το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα δημοσιεύσει άτλαντα εδάφους της Αφρικής

Απόψεις

Μεταξύ των συμπερασμάτων από το συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη τον Ιούνιο του 2012 ήταν το ότι «Το έδαφος και η γη έχουν τόσο θεμελιώδη σημασία για τη βιώσιμη ανάπτυξη που θέλουμε να αγωνιστούμε για την υποβάθμιση του εδάφους στον ουδέτερο κόσμο», είπε ο Alan Belward του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Αλλά αυτό συμπληρώνει το γεγονός ότι το έδαφος και η γη είναι απόλυτα θεμελιώδη για τα τρόφιμα και την ασφάλεια των τροφίμων, την ευημερία, τη μείωση της φτώχειας και όλους τους υπόλοιπους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης. Και υποστηρίζουμε πλήρως την άποψη αυτή και είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι το έδαφος και η γη είναι ελάχιστα αναγνωρισμένα».
EurActiv.gr   
  Τετ, 16/01/2013 
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• FAO: Ο κόσμος μπορεί να τραφεί και με λιγότερα

• Στα σκουπίδια καταλήγει το 50% των τροφίμων / La moitié de la nourriture produite dans le monde gaspillée

• Is the world heading towards another food crisis?

Η Ελλάδα θα γίνει... Αφρική από το 2021 έως το 2100

Tου Κασσιανόυ Τζέλη
Αλλάζει... ήπειρο μέχρι το τέλος του αιώνα η Ελλάδα λόγω της κλιματικής αλλαγής και αποκτά συνθήκες Βόρειας Αφρικής, με πενταπλασιασμό των ημερών του καύσωνα και 30 επιπλέον ημέρες άμεσης απειλής πυρκαγιών, σε σχέση με σήμερα.
Ειδικά στο λεκανοπέδιο της Αττικής, οι δραματικές αλλαγές στο κλίμα θα αρχίσουν να συμβαίνουν μέσα στα επόμενα χρόνια και θα κορυφωθούν σε μόλις τέσσερις δεκαετίες από τώρα έως το 2050.

Οι περιοχές που φαίνεται ότι θα νιώσουν εντονότερα τις... καυτές κλιματικές αλλαγές είναι η Αττική, η Βοιωτία, η νότια Εύβοια, οι πεδιάδες της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας, η Θράκη, η ανατολική Πελοπόννησος και ειδικά τα ανατολικά της παράλια, η νότια και ανατολική Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, και κυρίως η Λέσβος, η Λήμνος ,η Χίος, η Σάμος και η Ικαρία.

Προβλέψεις
Αυτό είναι μέρος μόνο των δυσοίωνων προβλέψεων που προέκυψαν από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα CLIMRUN που ολοκληρώνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και παρουσιάζονται στη νέα ενότητα του Οικοσκοπίου (http://www.oikoskopio.gr/map/), της διαδικτυακής χαρτογραφικής εφαρμογής του WWF Ελλάς για το ελληνικό περιβάλλον.
Ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ευρήματα είναι τα εξής:
Αύξηση κατά 50% των θερμών ημερών για την περίοδο 2021-2050 και 100% μεταξύ 2071-2100.
Διπλασιασμός του μέσου όρου ημερών καύσωνα, από 6,7 που είναι σήμερα σε 12,8 ημέρες τον χρόνο κατά την περίοδο 2021-2050. Οι μέρες καύσωνα θα πενταπλασιαστούν ως το τέλος του αιώνα φτάνοντας στις 30,5 ημέρες.
Προβλέπονται 30 επιπλέον ημέρες αυξημένου κινδύνου πυρκαγιάς ανά έτος, οι οποίες θα παρουσιαστούν κυρίως στις ανατολικές περιοχές της χώρας, από τη Θράκη μέχρι και την Κρήτη.
Η αύξηση της θερμοκρασίας φαίνεται να συνοδεύεται από αύξηση των ξηρών ημερών. Οι περιοχές που θα επηρεαστούν περισσότερο είναι η Ανατολική Στερεά, η Εύβοια, η Θεσσαλία, καθώς και τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη.
Σύμφωνα με την WWF η αύξηση της συχνότητας, της σφοδρότητας και της έκτασης των πυρκαγιών ευνοείται από τις κλιματολογικές συνθήκες.
Αν σε αυτές προσθέσει κανείς και τις ανθρωπογενείς απειλές που παρατηρούνται κατά κόρον στη βόρεια Μεσόγειο, όπως οι αλλαγές χρήσεων γης, ο κατακερματισμός των δασικών εκτάσεων και η υπερεκμετάλλευση των πόρων, δημιουργείται ένα «εμπρηστικό μείγμα» για τις αντοχές προσαρμογής των οικοσυστημάτων, έναντι του οποίου όλες οι μεσογειακές χώρες οφείλουν να αμυνθούν με τις κατάλληλες πολιτικές.
 .imerisia.gr
12/12/12
-----------------

• Κλιματική αλλαγή: «Αυτή είναι η βαθύτερη και μόνιμη κρίση για την Ελλάδα»

• Τα πιο απαισιόδοξα σενάρια για το κλίμα «είναι και τα πιο πιθανά»

• Hedegaard: Μετά την οικονομική έρχεται και η «κλιματική κρίση»

• Στο «κόκκινο» η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής

• Έκθεση: 100 εκ. άνθρωποι θα πεθάνουν έως το 2030 αν δεν αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή!

Αποτυχημένα τα μισά ευρωπαϊκά προγράμματα για νερό στην Αφρική

Έλλειψη ελέγχων και επίβλεψης. Περισσότερα από τα μισά προγράμματα που προσπάθησε να εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να εξασφαλίσει την παροχή ασφαλούς πόσιμου νερού στην υποσαχάρια Αφρική απέτυχαν, καταγγέλλει σε έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.

Στην έκθεση εξετάζονται 23 προγράμματα που συγχρηματοδότησαν οι Βρυξέλλες σε έξι αφρικανικές χώρες μεταξύ 2001 και 2010.


Το συνολικό κόστος ανήλθε στα 400 εκατομμύρια ευρώ, όμως συχνά τα έργα δεν είχαν επαρκή επίβλεψη και δεν γίνονταν πάντοτε έλεγχοι ώστε να διασφαλίζεται ότι το νερό ήταν ασφαλές για κατανάλωση.

• Η έκθεση στα ελληνικά (PDF)

Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι, μολονότι συνήθως η εγκατάσταση του εξοπλισμού γινόταν σωστά, οι τοπικές κοινότητες δεν λάμβαναν υποστήριξη ώστε να διαχειριστούν μακροπρόθεσμα τα έργα.

«Λιγότερα από τα μισά έργα που εξετάστηκαν παρουσίασαν αποτελέσματα που ανταποκρίνονταν στις ανάγκες των δικαιούχων», υπογραμμίζει η 43σέλιδη έκθεση.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. σε μία περίπτωση, στη Νιγηρία, τα πηγάδια και οι αγωγοί για να λειτουργήσουν βασίζονταν σε ένα αναξιόπιστο δίκτυο ηλεκτροδότησης. Ως εφεδρικό σύστημα, εγκαταστάθηκαν γεννήτριες που λειτουργούσαν με ντίζελ. Όμως λόγω του υψηλού κόστους των καυσίμων τα εφεδρικά συστήματα παρέμειναν ουσιαστικά αχρησιμοποίητα και οι κοινότητες επέστρεψαν στις μη ασφαλείς πηγές που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν.

«Αυτήν την δύσκολη, από οικονομικής άποψης, εποχή, είναι ζωτικής σημασίας κάθε λίρα που ξοδεύουμε για ξένη βοήθεια να πηγαίνει στο σωστό μέρος και να επιτυγχάνει το σωστό αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να σκορπάμε εδώ κι εκεί τα χρήματα των φορολογούμενων χωρίς να λογαριάζουμε την πιθανή έκβαση», είπε ο Βρετανός συντηρητικός ευρωβουλευτής Νιρτζ Ντίβα.

Παραταύτα, σε ανακοίνωσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αμφισβήτησε ορισμένα από τα ευρήματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου αλλά παραδέχτηκε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα προγράμματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί καλύτερα.

«Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε και πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Θέλω να επαναβεβαιώσω ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να διασφαλίσει ότι όλοι, όπου κι αν ζουν, θα έχουν πρόσβαση σε καθαρό, ασφαλές νερό και θα έχουν αποχετεύσεις», είπε ο Επίτροπος Ανάπτυξης Άντρις Πίμπαλγκς.

Η παροχή πόσιμου νερού και αποχετευτικών συστημάτων είναι δύο σημαντικά βήματα για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή των οκτώ στόχων για τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και τον περιορισμό της φτώχειας στον αναπτυσσόμενο κόσμο μέχρι το 2015. Ένας από τους στόχους είναι να μειωθεί στο μισό (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990) ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επένδυσε 1,01 δισ. ευρώ σε έργα αποχέτευσης και υδροδότησης στην υποσαχάρια Αφρική μεταξύ 2001 και 2010 αλλά η Παγκόσμια Τράπεζα και τα Ηνωμένα Έθνη λένε ότι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι απαιτούνται ακόμη 6,2-9,1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση μέχρι το 2015.

http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4755722
28/9/12