Στο επόμενο Eurogroup με παλιές λύσεις

Σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο έχει τοποθετηθεί ο πήχης των προσδοκιών από το επικείμενο Eurogroup στο οποίο θα βρίσκεται στο επίκεντρο το ελληνικό ζήτημα.

Bloomberg: Το ΔΝΤ αρνήθηκε την επιμήκυνση των δανείων κατά 15 χρόνια που πρότειναν οι Ευρωπαίοι

Την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής ορισμένων ελληνικών ομολόγων κατά 15 χρόνια φέρονται να πρότειναν οι Ευρωπαίοι προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις του ΔΝΤ και να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, κάτι που τελικά το Ταμείο αρνήθηκε.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται τέταρτο πρόγραμμα στήριξης

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται τέταρτο πρόγραμμα στήριξης, δήλωσε στον ΣΚΑΪ το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μπενουά Κερέ.

Αναβάθμισε τις ελληνικές τράπεζες ο Moody's

Σε «σταθερό» από «αρνητικό», αναβάθμισε το outlook του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ο οίκος αξιολόγησης Moody’s.

EKT: Έργο των τραπεζών να θέσουν τους στόχους μείωσης των «κόκκινων δανείων»

Οι τράπεζες της ευρωζώνης θα πρέπει να θέσουν μόνες τους συγκεκριμένους στόχους για την μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους, ύψους 900 δισ. ευρώ, ενώ σε περίπτωση που δεν τους πετύχουν ίσως αντιμετωπίσουν πειθαρχικά μέτρα, είπε τη Δευτέρα η ΕΚΤ, αναφέρει το Reuters.

Aσυνήθιστο: Kαλεί τον Draghi η γερμανική Bουλή

Η επιτροπή Ευρωπαϊκών Θεμάτων του γερμανικού κοινοβουλίου, κάλεσε για να δώσει εξηγήσεις τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Μάριο Ντράγκι, σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής της επιτροπής αυτής, στο πρακτορείο Reuters.

Σημαντική βοήθεια της EKT στις ελληνικές τράπεζες με αγορά ομολόγων EFSF

Νέο «δώρο» κάνει ο Μ.Ντράγκι στις ελληνικές τράπεζες μέσω της ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ομολόγων του EFSF. Αυτό σημαίνει ότι πλέον οι εγχώριες τράπεζες μπορούν να πουλήσουν σταδιακά εντός της χρονιάς έως και το 50% των ομολόγων έκδοσης EFSF, τα οποία διακρατούν στα χαρτοφυλάκια τους εγγράφοντας κέρδη και μειώνοντας τον ισολογισμό τους.

Διευκρινίσεις σχετικά με το χαρτονόμισμα των 500 ευρώ

Σε διευκρινίσεις σχετικά με το ενδεχόμενο απόσυρσης του χαρτονομίσματος των 500 ευρώ έδωσε η Ελληνική Ένωση Τραπεζών.

EKT: Συμφωνούμε πλήρως με το ΔΝΤ στην ανάγκη ισχυρής δέσμης μέτρων

Μέτα την «παύση» των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο, η πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) ανέφερε ότι υπήρξε «ικανοποιητική πρόοδος» στις διαβουλεύσεις. Σε σχέση δε με το ΔΝΤ ο Μπενουά Κερέ, δεξί χέρι του Ντράγκι, ξεκαθαρίζει ότι «συμφωνούμε πλήρως με το ΔΝΤ στην ανάγκη ισχυρής δέσμης μέτρων για την Ελλάδα».

Το ΔΝΤ δεν είναι πλέον αναγκαίο στην Ελλάδα

Αρνητικός στην συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα εμφανίζεται ο Έβαλντ Νοβότνι, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, λέγοντας ότι το ζήτημα της ελληνικής οικονομίας πρέπει να το χειριστούν μόνοι τους οι Ευρωπαίοι.

Η εβδομάδα στο ΕΚ: αγροτικά προϊόντα, πολιτιστικά αγαθά, ηχορύπανση

Με τις ευρωεκλογές προ των θυρών, οι επιτροπές και πολιτικές ομάδες του ΕΚ ετοιμάζονται για την τελευταία ολομέλεια της κοινοβουλευτικής περιόδου και την έγκριση κειμένων όπως η νομοθεσία για την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών που αφαιρέθηκαν παράνομα από το έδαφος κρατών μελών, οι κανόνες για τον περιορισμό του θορύβου στα αεροδρόμια και μέτρα για την προώθηση των αγροτικών προϊόντων.


Τα μέτρα προώθησης αγροτικών προϊόντων εντός και εκτός ΕΕ θα τεθούν σε ψηφοφορία στην επιτροπή Γεωργίας, την Δευτέρα. Το ΕΚ και τα κράτη μέλη έχουν συμφωνήσει ανεπίσημα ότι θα αυξήσουν τη συγχρηματοδότηση της ΕΕ για την προώθηση των προϊόντων ενώ επιλέξιμα θα είναι και νέα προϊόντα όπως η μπύρα, η σοκολάτα, το ψωμί και τα ζυμαρικά. Η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είναι σε θέση να παρέμβει πιο γρήγορα για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών όταν υπάρχουν αδικαιολόγητες ανησυχίες για την ασφάλεια των προϊόντων.

Την ίδια μέρα, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Vítor Constâncio, θα παρουσιάσει στην επιτροπή Οικονομικών του ΕΚ την ετήσια έκθεση της ΕΚΤ για το 2013.

Την Πέμπτη, η επιτροπή Μεταφορών ψηφίζει ανεπίσημη συμφωνία με τις εθνικές κυβερνήσεις, που διασφαλίζει ότι οι εθνικές και οι τοπικές αρχές έχουν τον τελικό λόγο στους περιορισμούς στις πτήσεις, με σκοπό τη μείωση του θορύβου στα αεροδρόμια.

Την ίδια μέρα η επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του ΕΚ θα αποφασίσει για την επιστροφή πολιτισμικών αντικειμένων που απομακρύνθηκαν παράνομα από ένα κράτος σε ένα άλλο, μετά το 1993. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι στην ΕΕ περίπου 40,000 πολιτισμικά αντικείμενα αφαιρούνται παράνομα από τη χώρα τους κάθε χρόνο.

Την Πέμπτη, θα γίνει η δεύτερη ακρόαση Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών , αυτή τη φορά για την Πρωτοβουλία "Ένας από εμάς" που επιδιώκει την απαγόρευση της χρηματοδότησης ερευνών και άλλων δραστηριοτήτων που συνεπάγονται την καταστροφή ανθρώπινων εμβρύων.

Την επόμενη εβδομάδα οι ευρωβουλευτές αποφασίζουν για σημαντικά θέματα που θέλουν να κλείσουν πριν ξεκινήσουν τη μάχη των ευρωεκλογών. Μεταξύ άλλων θα υπάρξουν πιθανότατα ψηφοφορίες για την τραπεζική ένωση, για την προστασία αποσπασμένων εργαζομένων και για τα δικαιώματα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.
 [europarl.europa.eu]
7/4/14

Σημαντικό χαρακτήρισε ο Κύπριος πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, το μνημόνιο συναντίληψης, που θα υπογραφεί αύριο με τις εταιρείες Noble, Delek και Avner για την κατασκευή στην Κύπρο τερματικού σταθμού υγροποίησης .

Απαντώντας σε ερώτηση για την απόφαση του Ισραήλ για εξαγωγή του 40% των αποθεμάτων του σε φυσικό αέριο, άφησε να εννοηθεί, ότι το μνημόνιο ενδεχομένως να έχει σχέση με την απόφαση. Για τους σχεδιασμούς της Λευκωσίας για το φυσικό αέριο ο πρόεδρος Αναστασιάδης συνέστησε υπομονή και διαβεβαίωσε, ότι η Κυβέρνηση εργάζεται προς την ορθή κατεύθυνση.
Εξάλλου, ο κ. Αναστασιάδης δήλωσε, ότι στις επαφές του στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της συνόδου-κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε οι επιδιώξεις της Κύπρου να τύχουν κατανόησης από τους εταίρους της.
Πρέπει, τόνισε, να συνειδητοποιήσουν ότι δεν ζητούμε επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά αναπροσαρμογή ορισμένων μέτρων, ώστε να διευκολυνθεί η επίλυση προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο τραπεζικός τομέας ευρύτερα, αλλά και την ίδια ώρα να συμμετέχουμε ενεργότερα σε προγράμματα για τη νεανική απασχόληση και την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες της Ευρωζώνης λόγω της κρίσης.


Ο Κύπριος πρόεδρος είπε ότι ήδη προγραμματίστηκε συνάντηση με την Καγκελάριο της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, ενώ πρόσθεσε, ότι θα επιδιώξει να έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
www.ethnos.gr
25/6/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Noble Energy: Δυνατότητα εξαγωγής 5 εκ. τόνων υγροποιημένου φυσικού αερίου ετησίως

• Συλικιώτης: Άμεση η ανάγκη τερματικού υγροποίησης

• Νίκη Τζαβέλα: Σημαντική η όσο το δύνατον μεγαλύτερη ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από τις εισαγωγές ενέργειας .... επεσήμανε τον κίνδυνο μετατροπής της Τουρκίας σε μονοπωλιακό διάδρομο μεταφοράς ενέργειας

• Στους επίσημους ενεργειακούς σχεδιασμούς της ΕΕ η Κύπρος

  --

   

  1. Η ευρωζώνη δεν αλλάζει τους όρους διάσωσης της Κύπρου ..... Το περιεχόμενο της Επιστολής Αναστασιάδη προς την Τρόικα και οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων αύριο ενώπιων ΥΠΟΙΚ της ΕΕ

  2. Πρόεδρος Αναστασιάδης: Εκτός πραγματικότητας οι αναφορές ξένων ΜΜΕ ότι η Κύπρος θέλει επαναδιαπραγμάτευση μνημονίου.....

   

ΔΗΜΟΣΙΟ: Καλύφθηκε το ομόλογο των 3,2 δισ.

Ομαλά καλύφθηκε, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, το ομόλογο αξίας 3,2 δισ. ευρώ που έληξε τη Δευτέρα και το οποίο είχε στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο συγκεκριμένος τίτλος καλύφθηκε με ποσά που άντλησε το ελληνικό δημόσιο την προηγούμενη εβδομάδα, δημοπρατώντας εκτάκτως έντοκα γραμμάτια τρίμηνης διάρκειας. Το Δημόσιο δανείστηκε τελικά 5 δισ. ευρώ εκ των οποίων το σημαντικότερο μέρος κατευθύνθηκε στην αποπληρωμή του συγκεκριμένου ομολόγου.

Τον Σεπτέμβριο λήγει και ένα ακόμη ομόλογο, αξίας 184 εκατ. ευρώ το οποίο πάντως ανήκει σε εκείνα που δεν εντάχθηκαν τελικά στο PSI καθώς οι κάτοχοί του αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τους όρους του «κουρέματος», ποντάροντας σε πλήρη αποπληρωμή στη λήξη του. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο για την κάλυψή του ή όχι.

Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχη απόφαση είχε κληθεί να λάβει η κυβέρνηση Παπαδήμου τον Μάιο για ομόλογο αξίας περίπου 430 εκατ. ευρώ το οποίο και καλύφθηκε τελικά καθώς κρίθηκε πως μια υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορούσε να αναλάβει το βάρος της απόφασης για μη αποπληρωμή.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ
"Η" 22/8

-

• Δημοπρασία ΕΓΔ 3,2 δισ. για να πληρωθεί το ομόλογο της 20ης Αυγούστου

• Πρόγραμμα 24 ημερών - τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου

• Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. Ή ΠΩΣ Η ΕΚΤ ΑΝΤΛΗΣΕ 900 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

Από το ευρώ στο …βόρειο ευρώ

Δύο «παράλληλα ευρώ» στην ευρωζώνη προτείνει ο καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου Μάρκους Κέρμπερ.

Η ιδιαίτερη πρωτοτυπία της πρότασης: Ο καθηγητής Κέρμπερ δεν προτείνει την επαναφορά της δραχμής στην Ελλάδα (αντιθέτως μάλιστα, επισημαίνει ότι η δραχμή δεν θα έλυνε τα σημερινά προβλήματα), αλλά προτείνει στη Γερμανία να αποτολμήσει τη «φυγή προς τα εμπρός» και να εκδώσει ένα ισχυρό νόμισμα του Βορρά μαζί με άλλες τέσσερις χώρες που διαθέτουν ισχυρά πλεονάσματα και τηρούν αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία: την Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο.
Το νόμισμα αυτό που θα προσανατολίζεται στο παλαιό γερμανικό μάρκο ή στο ολλανδικό φιορίνι, θα κυκλοφορεί παράλληλα με το σημερινό ευρώ, προτείνει ο Γερμανός οικονομολόγος, μιλώντας στην εφημερίδα «Die Welt»[1].
Το πλεονέκτημα της υπόθεσης: ενώ σήμερα το ευρώ είναι υπερβολικά φτηνό για τη Γερμανία και υπερβολικά ακριβό για την Ισπανία, για παράδειγμα, η παράλληλη κυκλοφορία των δύο νομισμάτων θα ωφελούσε τους πάντες, υποστηρίζει ο καθηγητής Κέρμπερ. Ίσως μάλιστα με αυτόν τον τρόπο βοηθηθεί εμμέσως και η Ελλάδα να αποπληρώσει τα χρέη της, καθώς: ναι μεν τα χρέη παραμένουν σε ευρώ, αλλά μέσω της καθιέρωσης ενός πιο ισχυρού νομίσματος θα είναι πιο εύκολο και πιο φτηνό για τη Γερμανία να προμηθευθεί ευρώ, άρα κατά κάποιον τρόπο, δια του πληθωρισμού, τα ευρώ των νοτίων χωρών συσσωρεύονται πιο εύκολα.
Κριτική στην ΕΚΤ

Ο καθηγητής Κέρμπερ ασκεί έντονη κριτική στον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι.

Παράλληλα ο καθηγητής Κέρμπερ ασκεί έντονη κριτική στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλώνοντας ότι με το ισχυρό ευρώ του Βορρά «θα ξεφύγουμε από το μάνατζμεντ της ΕΚΤ, το οποίο επηρεάζεται αποφασιστικά από τη Γαλλία και όσους έχουν παρεμφερείς απόψεις για τα δημοσιονομικά». Ο Γερμανός οικονομολόγος, σε υψηλούς τόνους, δηλώνει; «Θέλετε να συνεχίσετε να παρατηρείτε απαθείς τον Ντράγκι να κάνει το ευρώ λιρέτα; Εγώ λέω όχι και δεν μου αρκεί απλώς να ελπίζω ότι ο (διοικητής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας) Βάϊντμαν θα αρνηθεί την υλοποίηση των αποφάσεων της ΕΚΤ. Θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε το πλοίο, πριν αρχίσει να βουλιάζει για τα καλά».
Παρά την προσήλωσή του στο ισχυρό παράλληλο νόμισμα του Βορρά, ο καθηγητής Κέρμπερ κάνει πάντως ειδική αναφορά στην Ιταλία: «Η νομισματική ζώνη του (μελλοντικού) μάρκου-φιορινιού θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους. Όποιος εκπληρώσει και είναι διατεθειμένος να τηρεί σε μόνιμη βάση τα κριτήρια σύγκλισης, μπορεί να προσχωρήσει. Ως η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, η Ιταλία δικαιούται να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως εταίρος και να διατυπώνει τις δικές της προτάσεις επ΄αυτού. Αλλά προηγουμένως πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στα δημόσια οικονομικά της.
Die Welt / Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου 
Deutsce Welle 
14/8/12 
----------------

[1] "Das Schiff Euro verlassen, bevor es sinkt"

• Wirtschaftsprofessor Markus Kerber will eine harte Zweitwährung für Deutschland

Wäre es nicht sinnvoller, wenn Griechenland eine Parallelwährung, Neu-Drachme, einführt und wir weiter den Euro nutzen?

Wer einen solchen Vorschlag unterbreitet, muss sich zunächst mit der Währungsgeschichte beschäftigen. Denn noch nie hat sich eine schwache Parallelwährung gebildet und gar gehalten. Die neue Drachme wäre aber neben dem Euro eine Schwachwährung. Das Gerede von Parallelwährungen für Griechenland ignoriert, dass sich die Griechen doch auf keinen Fall von der Refinanzierung durch das Eurosystem lösen wollen. Indessen ist es verdienstvoll zu fragen, wie Griechenland das auf 150 Milliarden Euro geschätzte Staatsvermögen schnell in Liquidität umsetzen kann......welt.de 14/8/12

Πρόγραμμα 24 ημερών - τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου

του Γιάννη Βαρουφάκη  

Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες).

Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).

Δεν είναι τυχαίο ότι η τρόικα έφυγε για να επιστρέψει με την αξιολόγησή της τον Σεπτέμβρη – δηλαδή μετά την 20ή Αυγούστου.

-   Χρειάζονται τρεις μήνες για να αποφανθούν ότι το «πρόγραμμα» έχει βουλιάξει;

-   Ότι τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα ανέλθουν στο 5% των (ανοήτως) υπεσχημένων;

-   Ότι η «ανάπτυξη» θα κείται στον πυθμένα, όπου και θα παραμείνει τα επόμενα χρόνια τινάζοντας στον αέρα το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών των δανείων μας προς την τρόικα αρχικά και (μετά το 2020) στους τραπεζίτες του κ. Νταλάρα;

-   Ότι η τραπεζική πίστη έχει εγκαταλείψει και τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, εγγυούμενη έτσι την πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας, των δημοσίων εσόδων και των ασφαλιστικών ταμείων;

-   Υπάρχει κάποιος στο ΔΝΤ ή στην ΕΚΤ ή στην ΕΕ που να χρειαζόταν πάνω από 2 ώρες για να γράψει το πολυπόθητο κείμενο αξιολόγησης;

-   Ή μήπως ο κ. Τόμσεν καίγεται να πάει διακοπές και αποφασίστε «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο», μαζί με τους χειμερινούς κινηματογράφους;  

Όχι βέβαια. Η έκθεση της τρόικα είναι έτοιμη.

Το ΔΝΤ έχει ήδη αποφασίσει ότι, στην βάση των τεχνοοικονομικών δεδομένων, το Μνημόνιο 2 «μας τελείωσε». Πως καμία επιμήκυνση δεν το σώζει.

Απλά, μένει να ληφθεί η πολιτική απόφαση.

Αντίστοιχα, η ΕΚΤ γνωρίζει άψογα ακριβώς τα ίδια και κατανοεί ότι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αθετήσει τις υποχρεώσεις απέναντί της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης: περιμένουν ότι μεγάλο μέρος των διμερών δανείων που παρείχαν στην Ελλάδα θα «κουρευτεί».

Οπότε, το θέμα του «τι θα κάνουν με την Ελλάδα» δεν είναι τεχνο-οικονομικό και δεν βασίζεται ούτε στις όποιες περικοπές και μεταρρυθμίσεις κάνει η κυβέρνηση (έως το Σεπτέμβριο) ούτε και στις εκτιμήσεις του κ. Τόμσεν και της τρόικα.

 Από τι εξαρτάται;

 Εξαρτάται απλά από το εάν η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία συναποφασίσουν είτε να μας εκπαραθυρώσουν από το ευρώ, είτε να επιτρέψουν το κούρεμα του χρέους μας (κάτι που, όπως θα θυμάστε, είναι γνωστό με τον ευφημισμό «αναδιάρθρωση χρέους»).

Επιτρέψτε μου μια τοποθέτηση: Αν κρίνουν ότι μπορούν να μας εκπαραθυρώσουν διασώζοντας την Ισπανία και την Ιταλία, θα το κάνουν εκείνη την στιγμή! Ο λόγος είναι απλός: Το EFSF διαθέτει, μετά τα χρήματα που υποσχέθηκε στις ισπανικές τράπεζες, άλλα 80 με 90 δις. Όσο για το ESM, τον μόνιμο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει το EFSF, έχει κολλήσει η ίδρυσή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Στο μεταξύ, το δημόσιο της Ισπανίας και το δημόσιο της Ιταλίας έχουν άμεση ανάγκη για 800 δις εντός του 2013. Είναι προφανές ότι αν η κυρία Μέρκελ πάει στην Ομοσπονδιακή Βουλή της και ζητήσει τέτοια ποσά για ενίσχυση του EFSF, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πάρει – παρά μόνον αν στηριχθεί τόσο πολύ στην αντιπολίτευση του SPD που απωλέσει την κομματική της βάση. Πολύ απλά, δεν θα το πράξει, ιδίως ένα χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές. Από την άλλη, αν δεν το πράξει, θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να τυπώνει μάρκα, καθώς η κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας εντός της ευρωζώνης είναι πλέον κάτι παραπάνω από δεδομένη.

Μια σκέψη που περιτριγυρίζει την κα Μέρκελ σήμερα (την οποία της έχουν εμφυσήσει διάφοροι σύμβουλοι) είναι η εξής: Αν εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα από το ευρώ, και ακολουθήσει μια τεράστια χρηματιστηριακή αναταραχή, οι γερμανοί ψηφοφόροι θα τα χρειαστούν. Θα φοβηθούν όταν θα δουν το όλον ευρωζωνικό οικοδόμημα, ακόμα και την ίδια την Φραγκφούρτη, να συγκλονίζονται. Υπό αυτό τον φόβο, σκέπτεται η κα Μέρκελ, ίσως είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν την πρότασή της για διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας με τεράστια ποσά. Έχοντας μάλιστα «γευθεί» ελληνικό αίμα (καθώς η Ελλάδα θα αιμορραγεί από μία άναρχη και καταστροφική επιστροφή στην δραχμή), η χώρα μας θα έχει παίξει στο ακέραιο τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος έτσι ώστε η κοινή γνώμη στην Γερμανία να είναι έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλες τονωτικές και ακριβές ενέσεις υπέρ της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Από την άλλη, βέβαια, η κα Μέρκελ εισακούει και αντίθετες γνώμες οι οποίες τις λένε πως είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος, και να διαχειριστεί, μια καθίζηση. Ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την ευρωζώνη. Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για την κα Μέρκελ. Όπως και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων πλεονασματικών χωρών. Το μέγα δίλημμα είναι: Πετάμε την Ελλάδα έξω από το ευρώ και κάνουμε για την Ιταλία και την Ισπανία αυτό που αρνούμαστε έως τώρα σε κάθε μία από τις πτωχευμένες χώρες; Ή αρχίζουμε την διαδικασία κουρέματος των χρεών όλων τους (καθώς δεν είναι δυνατόν να κουρέψουν το δικό μας αλλά όχι το ιρλανδικό, π.χ., χρέος);

Η ουσία είναι ότι, άλλη μια φορά, δεν έχουν αποφασίσει.

Φοβούνται να μας πετάξουν έξω αλλά δεν είναι και διατεθειμένοι να μας δώσουν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως προς το χρέος, ουσιαστικά οδηγώντας μας εκ των πραγμάτων στον γκρεμό και, συνεπώς, «εκτός».

Η «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο» μανούβρα της τρόικα αυτή την εξήγηση επιδέχεται: Να δοθεί άλλο ένα τρίμηνο στις πλεονασματικές χώρες να χαράξουν την στρατηγική τους.

Επί πλέον, να αναγκαστεί η Ελλάδα, ελπίζοντας σε μια ακόμα αναβολή της «θανατικής ποινής», να δανειστεί εκ μέρους της ΕΚΤ την 20ή Αυγούστου ώστε να μην βρεθεί η ΕΚΤ στην θέση να απωλέσει την εικόνα της (απέναντι σε Ρώμη, Μαδρίτη και Δουβλίνο) του δανειστή-τιμωρού. Καθώς μάλιστα η έκθεση της τρόικα θεωρείται προαπαιτούμενο για να δοθεί η δόση, είναι προφανές ότι ασκείται πίεση στο ελληνικό κράτος να δανειστεί τα 3,2 δις στις... αγορές μέσω βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Και ποιος θα τα αγοράσει αυτά;

Μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα προσφερθούν, δανειζόμενες οι ίδιες από την ΕΚΤ, ή και την Τράπεζα της Ελλάδος (μέσω του ELA). Αν ούτε αυτό καταφέρουν, τότε θα μας τα δώσει το EFSF, προσθέτοντας τα στο δημόσιο χρέος μας. Όμως οι εταίροι μας προτιμούν την άντληση των χρημάτων αυτών από την ΕΚΤ μέσω των ελληνικών τραπεζών. Γιατί; Επειδή προτιμούν, σε περίπτωση που μας πετάξουν έξω και διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη μας προς την Ευρώπη, να χρωστάμε αυτό το ποσόν στην ΕΚΤ (που αν χρειαστεί το τυπώνει) παρά να το αντλήσουμε από το μισοάδειο EFSF από το οποίο πρέπει, κουτσά-στραβά, να βολέψουν τις Ισπανία και Ιταλία.

Έχω κουραστεί να το λέω αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να το ξαναπώ: Η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον. Όχι γενικά. Αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες (που ισχύουν εδώ και αρκετό καιρό στην ελληνική οικονομία): Με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει.

Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου. Της μένουν, δηλαδή, 24 μέρες.

Σκεφτείτε το. Αν την 20η Αυγούστου δανειστούμε άλλη μία φορά από την ΕΚΤ (μέσω τραπεζών) ή από το EFSF, ώστε να αποπληρώσουμε την ΕΚΤ και, έτσι, να επιτρέψουμε στην ΕΚΤ να συνεχίσει να προσποιείται ότι η νομισματική της πολιτική (η οποία έχει εδώ και καιρό ανατραπεί) παραμένει ανέπαφη, κατόπιν απλά θα περιμένουμε πότε οι πλεονασματικές χώρες θα αποφανθούν για το αν θα μας θυσιάσουν ή όχι.

Κάθε μέρα που θα περνά, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, κλπ, η ελληνική οικονομία θα βουλιάζει κι άλλο (παρά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) και οι φωνές που ζητούν την αποπομπή μας θα μεγαλώνουν. Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει όσο φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλει το υπουργείο οικονομικών.

Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα.

Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά:

\     Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών. Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: «Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!»

\     Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαίωμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»

Το εν λόγω Πρόγραμμα 24 Ημερών έχει δύο σκοπούς:

Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις».

Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχύτερα. Αν η κυβέρνησή μας ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθρωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθρωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ).

Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.

(*) Η ΕΚΤ επισήμως ισχυρίζεται ότι αυτά τα κέρδη τα επιστρέφει στις Κεντρικές Τράπεζες που την απαρτίζουν και εκείνες πράττουν κατά βούληση. Πράγματι, κάποιες (π.χ. η Γαλλική) τα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Άλλες όμως δεν το κάνουν. Μόνο και μόνο ότι το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί μέσα στο καλοκαίρι αυτά τα έξτρα 900 εκατομμύρια αποτελεί μομφή για τα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 

-

EL ETHNOS

«Η ΕΕ υπνοβατεί προς την καταστροφή» προειδοποιούν 17 επιφανείς οικονομολόγοι

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν 17 επιφανείς οικονομολόγοι λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η Ευρώπη υπνοβατεί προς μια καταστροφή ανυπολόγιστων διαστάσεων» και ζητώντας ουσιαστικά αλλαγή στάσης από τη Γερμανία, αλλά και την ΕΚΤ.

«Η αίσθηση μιας κρίσης που δεν τελειώνει ποτέ, με το ένα ντόμινο μετά το άλλο, πρέπει να ανατραπεί» τονίζουν και προτείνουν δραστικά μέτρα, κάποια εκ των οποίων, όπως η ενίσχυση των ευρωμηχανισμών στήριξης ή η μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους, έχουν ξανατεθεί, αλλά συναντούν τεράστιες αντιστάσεις κυρίως από το Βερολίνο.

Την εν λόγω έκθεση που δημοσιεύεται από το Ινστιτουτο Νέας Οικονομικής Σκέψης (ΙΝΕΤ), της Νέας Υόρκης το οποίο στηρίζεται από τον βετεράνο επενδυτή Τζ. Σόρος, συνυπογράφουν κάποιοι εκ των  σημαντικότερων οικονομολόγων διεθνώς, εκ των οποίων και δύο σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης, ο Πέτερ Μπόφιγκερ και Λαρς Φέλτ.

• Η έκθεση των 17 οικονομολόγων (στα αγγλικά)

Ειδικότερα, οι 17 οικονομολόγοι δηλώνουν πως οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης θα πρέπει να λύσουν δύο προβλήματα ξεχωριστά: αφ' ενός να αντιμετωπίσουν το κόστος που έχει κληρονομηθεί από τον αρχικά ελαττωματικό σχεδιασμό του ευρώ και αφ' ετέρου να διορθώσουν τη δομή της ευρωζώνης.

Στις συστάσεις τους περιλαμβάνονται η έγκαιρη μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους και η δημιουργία ενός διακρατικού εποπτικού οργανισμού για τον χρηματοοικονομικό κλάδο με μεγαλύτερη εξουσία από ό,τι τα κρατικά όργανα.

Ζητούν ακόμη να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον ρόλο του έσχατου δανειστή.

Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, σε αντίθεση με τους 170 Γερμανούς οικονομολόγους στις αρχές του μήνα, οι 17 διάσημοι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους επιμένουν στην αναγκαιότητα η Γερμανία να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για να αποτραπεί η επαπειλούμενη κατάρρευση της ευρωζώνης.

Βεβαίως σε αρκετές από τις προτάσεις που διατυπώνουν οι επιφανείς οικονομολόγοι έχει αντιδράσει σθεναρά και η ίδια η ΕΚΤ.

Δημιουργία κοινού ταμείου εξόφλησης χρέους

Οι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι, εξηγεί η DW, κάνουν διαχωρισμό μεταξύ βραχυπρόθεσμων μέτρων και μακροπρόθεσμων διαρθρωτικών αλλαγών.

Επειδή ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας ESM είναι κατά την άποψη τους πολύ μικρός για να βοηθήσει κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία, οι 17 ειδικοί προτείνουν ως άμεσο μέτρο τη δημιουργία ενός ταμείου εξόφλησης χρέους.

Σε αυτό θα συγκεντρωθούν όλα τα χρέη των κρατών της ευρωζώνης τα οποία υπερβαίνουν το 60% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, τα κράτη θα υποχρεωθούν να εξοφλούν τα χρέη τους τακτικά.

Ως μακροπρόθεσμο στόχο η οικονομολόγοι βλέπουν μια δημοσιονομική ένωση στην οποία δεν θα κοινοποιούνται ούτε τα τραπεζικά, ούτε τα χρέη των κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Για αυτό το λόγο, τονίζουν, θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί, μεταξύ άλλων, μια κοινή τραπεζική ένωση με κεντρική εποπτεία.

Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθούν μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν τον έλεγχο των δημοσιονομικών των κρατών-μελών της ευρωζώνης, όπως επίσης και η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ σε περίπτωση που δεν τηρεί τα κοινά δημοσιονομικά κριτήρια.

Αυτό όμως για το μέλλον, ξεκαθαρίζουν. 

tanea gr

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Ο Richard Koo, γνωστός οικονομολόγος και στέλεχος της εταιρείας Nomura, έγραψε ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το λεγόμενο ” πρόβλημα ανταγωνιστικότητας” των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, το οποίο πιστεύω αξίζει την προσοχή όλων μας.
Ο Κοο δεν δέχεται ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας είναι εγγενές πρόβλημα του Νότου της Ευρώπης, αλλά ισχυρίζεται ότι… μετά τη φούσκα του 2000 στην αγορά των ηλεκτρονικών ειδών (μια φούσκα της οποίας η Γερμανία ήταν ενεργό μέρος), η ΕΚΤ εσκεμμένα υιοθέτησε υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική με σκοπό την τόνωση της οικονομίας, έτσι ώστε να μη χρειαστεί η Γερμανία να αναζωογονήσει την οικονομία της μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής.

“Η προσέγγιση αυτή δεν ωφέλησε και πολύ την εγχώρια αγορά της Γερμανίας (η οποία έπασχε από μια ύφεση του ισολογισμού), αλλά προκάλεσε τεράστιες φούσκες στην περιφέρεια της Ευρώπης, προκαλώντας μια έκρηξη εισαγωγών από τη Γερμανία, πράγμα που βύθισε την περιφέρεια στο χρέος, ενώ συγχρόνως ενίσχυσε τον τομέα των εξαγωγών της Γερμανίας , κυριολεκτικά διασώζοντάς τον από την επικίνδυνη για τη Γερμανία φούσκα του 2000″.

Και ο Koo συνεχίζει: “Οι χώρες της νότιας Ευρώπης, οι οποίες δεν ήταν μέρος της φούσκας στην αγορά της πληροφορικής και της υψηλής τεχνολογίας γενικά, είχαν εκείνη την εποχή σχετικά ισχυρές οικονομίες και μεγάλη ζήτηση κεφαλαίων στον ιδιωτικό τομέα. Η πολιτική της ΕΚΤ, σύμφωνα με την οποία το επιτόκιο έγινε 2%, οδήγησε σε απότομη αύξηση της προσφοράς κεφαλαίου, η οποία στη συνέχεια τροφοδότησε την οικονομική επέκταση και τις φούσκες στην αγορά ακινήτων.
Οι μισθοί και οι τιμές αυξήθηκαν, καθιστώντας τις χώρες αυτές λιγότερο ανταγωνιστικές σε σχέση με τη Γερμανία. Εν ολίγοις, το πολύ χαμηλό επιτόκιο που όρισε η ΕΚΤ είχε μεν πολύ θετικές επιπτώσεις στη Γερμανία, η οποία έπασχε τότε από ύφεση του ισολογισμού, αλλά ήταν πολύ χαμηλό για άλλες χώρες της ευρωζώνης, με αποτέλεσμα να προκύψει μεγάλη απόκλιση μεταξύ των χωρών στους δείκτες του πληθωρισμού.

Καθώς η Γερμανία γινόταν ολοένα και πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τις ισχυρές οικονομίες της νότιας Ευρώπης, οι εξαγωγές της αυξήθηκαν απότομα, γεγονός που συνέτεινε στο να βγει από την ύφεση σχετικά γρήγορα. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας σύντομα ξεπέρασε το αντίστοιχο της Ιαπωνίας, αλλά και της Κίνας, ώσπου έγινε το μεγαλύτερο στον κόσμο. Και ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης της Γερμανίας τροφοδοτήθηκε από τις εξαγωγές σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές.

Επομένως, αναμφισβήτητα, η ΕΚΤ είναι υπεύθυνη για το χάσμα ανταγωνιστικότητας, και όχι οι νοτιοευρωπαϊκές χώρες. Το 2005, είχα πει σε ένα ανώτερο στέλεχος της ΕΚΤ ότι ήταν άδικο να εξαναγκάσει η τράπεζα τις άλλες χώρες να ” διασώσουν” τη Γερμανία, καταφεύγοντας σε μια ενίσχυση των οικονομιών τους μέσω μιας χαλαρής νομισματικής πολιτικής. “Κανονικά”, του είπα, “θα έπρεπε να υποχρεωθεί η Γερμανία να εφαρμόσει μέτρα δημοσιονομικής τόνωσης, αφού η ίδια η Γερμανία είχε μεγάλο ρόλο στην φούσκα της αγοράς του 2000. Ο αξιωματούχος της ΕΚΤ μου απάντησε ότι αυτό ακριβώς σημαίνει ι ένα ενιαίο νόμισμα: επειδή στη Γερμανία δεν μπορούσε να γίνει εξαίρεση για τα δημοσιονομικά κίνητρα, η μόνη επιλογή ήταν να γίνει μια προσπάθεια να ανακάμψει όλη η ευρωζώνη μέσω μιας νομισματικής πολιτικής”.

Με άλλα λόγια, δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη για την εφαρμογή μιας τόσο μεγάλης χαλάρωσης από την ΕΚΤ και, ως εκ τούτου δεν θα είχε διευρυνθεί το χάσμα ανταγωνιστικότητας των χωρών του Νότου με την υπόλοιπη ευρωζώνη σε τόσο δραματικά επίπεδα, εάν η Γερμανία είχε χρησιμοποιήσει δημοσιονομικά κίνητρα για την αντιμετώπιση της ύφεσης του ισολογισμού της.

Κατά την εκπόνηση του εγγράφου της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι εμπνευστές και συντάκτες δεν προέβλεψαν τις περιπτώσεις ύφεσης του ισολογισμού. Αποτέλεσμα είναι το σημερινό “πρόβλημα ανταγωνιστικότητας” να οφείλεται αποκλειστικά στο επιτόκιο του 3% που ορίζει η συνθήκη για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα στην νομισματική πολιτική της ΕΚΤ κατά τη διάρκεια τέτοιου είδους υφέσεων.
Οι χώρες της νότιας Ευρώπης δεν είναι υπεύθυνες για αυτά τα προβλήματα και είναι καιρός πλέον να γίνει αυτό ευρέως κατανοητό.

Πηγή/φωτό: Aνιχνεύσεις από Gavdosfm.gr

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ. "Πόλεμος¨ Βορρά-Νότου στη σύνοδο κορυφής

Της Κατερίνας Κοσμά

kosma@pegasus.gr

«Εμφύλιος» Βορείων και Νοτίων ξέσπασε στην Ευρώπη ενόψει της αποψινής, κρίσιμης για το μέλλον του ευρώ, Συνόδου Κορυφής, η οποία βρίσκει τους ηγέτες της Ε.Ε. για άλλη μια φορά χωρισμένους σε δύο στρατόπεδα: στο ένα έχει παραταχθεί η Άνγκελα Μέρκελ με τους συμμάχους της και στο άλλο ο Φρανσουά Ολάντ με τις «λαβωμένες» από την κρίση χρέους χώρες του Νότου.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, λίγο πριν συναντηθεί χθες βράδυ στο Παρίσι με τον πρόεδρο της Γαλλίας την ώρα μάλιστα που η Ισπανία και η Ιταλία εξέπεμπαν νέο «σήμα κινδύνου» ζητώντας βοήθεια, επέμενε στο κουαρτέτο της … αδιαλλαξίας, λέγοντας εκ νέου «όχι» στα ευρωομόλογα, στην αναβάθμιση του ρόλου της ΕΚΤ, στην ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων, αλλά και σε μια μεγάλη λύση για το χρέος.

Οι δύο ηγέτες προτού περάσουν το κατώφλι του Μεγάρου των Ηλυσίων στάθηκαν πλάι πλάι επιχειρώντας να παρουσιάσουν ένα κοινό μέτωπο. Ειδικότερα δήλωσαν πως πρέπει να βρουν τρόπους ενίσχυσης της οικονομικής και νομισματικής ένωσης της Ευρώπης και πως τα μέλη της ένωσης πρέπει να είναι έτοιμα να βοηθήσουν το ένα το άλλο.

Οι εκφράσεις των προσώπων τους όμως μαρτυρούσαν πως οι αποψινές διαπραγματεύσεις αναμένεται να είναι ιδιαίτερα επίπονες και σκληρές καθώς καμία από τις δύο πλευρές δεν δείχνει διατεθειμένη να συναινέσει σε μια συμβιβαστική λύση έστω την ύστατη ώρα.

«Σήμερα βρισκόμαστε στην προηγουμένη ενός πολύ σημαντικού ευρωπαϊκού συμβουλίου, ήδη έχουμε εργαστεί πολύ. Υπήρξε πρόοδος, ιδίως σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη που υπήρξε αντικείμενο πολυάριθμων συζητήσεων, οι οποίες καρποφόρησαν. Το ευρωπαϊκό συμβούλιο θα κληθεί να αποφασίσει» τόνισε καταρχήν ο Ολάντ.

«Έχουμε επίσης συναίσθηση των μέτρων που οφείλουμε να προετοιμάσουμε για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα και εμείς επιθυμούμε, τόσο ο ένας, όσο και η άλλη, να εμβαθύνουμε την οικονομική, νομισματική και αύριο πολιτική, ένωση προκειμένου να φθάσουμε σε μία ολοκλήρωση και μία αλληλεγγύη, με την ολοκλήρωση
όσο είναι απαραίτητη, την αλληλεγγύη όσο είναι δυνατή» πρόσθεσε ο Γάλλος πρόεδρος.

«Η κατάσταση είναι σοβαρή, έχουμε υποχρέωση να οικοδομήσουμε τη ρωμαλέα και σταθερή Ευρώπη του μέλλοντος» επεσήμανε από την πλευρά της η Μέρκελ. Για να τονίσει στη συνέχεια: «Έχουμε επιτελέσει σημαντικές προόδους ως προς το σύμφωνο για την ανάπτυξη, ευελπιστώ πως θα εγκριθεί αύριο». Κατέληξε δε σημειώνοντας πως «μας χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη, η οποία θα λειτουργεί και τα μέλη της θα βοηθούν το ένα το άλλο».
Μετά τις δηλώσεις τους, ο Γάλλος πρόεδρος και η Γερμανίδα καγκελάριος είχαν στους κήπους των Ηλυσίων μία συζήτηση μιάμισης ώρας, και κατόπιν πέρασαν στο τραπέζι του επισήμου δείπνου που παρέθεσε η γαλλική Προεδρία.

Νωρίτερα χθες σε ομιλία της στο γερμανικό κοινοβούλιο η κ. Μέρκελ είχε επαναλάβει ότι η έκδοση ευρωομολόγου θα αποτελούσε «οικονομικό λάθος» και αντιπαραγωγική επιλογή. Είχε επίσης ταχθεί κατά της κοινοτικοποίησης των βαρών και ζήτησε «περισσότερη Ευρώπη», στην κατεύθυνση όμως του συνδυασμού «ευθύνης και ελέγχου», δηλαδή της ενίσχυσης των εξουσιών των ευρωπαϊκών θεσμών επί των εθνικών δημοσιονομικών και της λειτουργίας των τραπεζών.
«Δεν υπάρχουν εύκολες, γρήγορες λύσεις για την κρίση του ευρώ, καμιά
μαγική φόρμουλα» δήλωσε η καγκελάριος.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Κρίσιμο Διήμερο για την Ισπανία - Έκτακτη Σύγκληση της Ομάδας Εργασίας του Ευρώ

Μία προπαρασκευαστική σύνοδος υψηλόβαθμων στελεχών των υπουργείων Οικονομικών της ζώνης του ευρώ ενδέχεται να πραγματοποιηθεί αυτό το Σαββατοκύριακο αποβλέποντας στην προετοιμασία του μηχανισμού παροχής ενός σχεδίου βοήθειας σε περίπτωση που το ζητήσει η Μαδρίτη, ανακοίνωσαν σήμερα ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές.

«Η Ομάδα Εργασίας του ευρώ βρίσκεται σε κατάσταση εγρήγορσης, έτοιμη να συνεδριάσει αυτό το Σαββατοκύριακο εάν υπάρξει αίτημα από την Ισπανία», διαβεβαίωσε μία από τις πηγές αυτές. Η Ομάδα Εργασίας του ευρώ προπαρασκευάζει στον τεχνικό τομέα τις συνεδριάσεις των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

Πληροφορίες στον Τύπο επανέφεραν σήμερα την πιθανότητα να προσφύγει η Μαδρίτη ήδη από αύριο σε ένα σχέδιο οικονομικής βοήθειας για τις τράπεζές της, του οποίου σχεδίου οι λεπτομέρειες θα καθορίζονταν εκτός των διαδικασιών μίας συνόδου του Eurogroup.

«Δεν υπάρχει προγραμματισμένο Eurogroup» για το Σαββατοκύριακο σε αυτό το στάδιο, διαβεβαίωσε η ίδια ευρωπαϊκή πηγή, τονίζοντας πως επί του παρόντος δεν «υπήρξε αίτημα από ισπανικής πλευράς», πράγμα που διαβεβαίωσε και εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Όμως όλα μπορούν να μεταβληθούν εν ριπή οφθαλμού», τόνισε η ίδια πηγή.

«Η Ισπανία δεν έχει ζητήσει βοήθεια», όμως «όλοι οι διευθυντές επί των υπουργείων Οικονομικών στέκονται πάνω από το τηλέφωνό τους», τόνισε από την πλευρά της έτερη ευρωπαϊκή πηγή.

Εάν υπάρξει πάντως μία σύγκληση της Ομάδος Εργασίας του ευρώ «θα υπάρξει ως ακολουθία του ένα Eurogroup, όλα θα εξαρτηθούν από το πώς θα κινηθούν σήμερα οι αγορές», τόνισε η ίδια πηγή.

Από την πλευρά του, το ισπανικό υπουργείο Οικονομικών δήλωσε σήμερα πως «δεν είναι ενήμερο» για κάποια τηλεφωνική διάσκεψη του Eurogroup μέσα στο Σαββατοκύριακο με θέμα μία πιθανή προσφυγή της Ισπανίας σε οικονομική βοήθεια.

Προτεραιότητα της ισπανικής κυβέρνησης θα πρέπει να είναι «να ξαναβρεί την χαμένη της εμπιστοσύνη, διότι χωρίς αυτή είναι αδύνατον να αποκαταστήσει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας», εκτιμά ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας Μιγέλ Άνχελ Φερνάντεθ Ορδόνεθ.

«Στη δύσκολη συγκυρία που βρίσκεται η ισπανική οικονομία, η πιο κρίσιμη μεταβλητή δεν είναι, όσο σημαντική και να είναι η πρόσφατη εξέλιξή της, η ανάπτυξη, ή η αγορά εργασίας, αλλά η καταρράκωση της εμπιστοσύνης», τόνισε ο κεντρικός τραπεζίτης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης της Τράπεζας.

«Το χαμηλό επίπεδο εμπιστοσύνης στην οποία έχουμε περιπέσει τους τελευταίους μήνες έχει καταστήσει δυσχερέστερη και πιο δαπανηρή την επίλυση των δημοσιονομικών και χρηματοοικονομικών προβλημάτων της Ισπανίας», υπογράμμισε ο Ορδόνεθ.

«Οι προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει η ισπανική οικονομία είναι θεόρατες» και το «πρόσφατο επεισόδιο της κρίσης χρέους είχε πολύ σοβαρές συνέπειες για την εμπιστοσύνη και για της συνθήκες χρηματοδότησης της οικονομίας, γεγονός που την έθεσε σε μία κατάσταση ακραίας ευπάθειας», τόνισε ο ίδιος.

Μολονότι η χώρα έχει βυθιστεί σε υφεσιακή τροχιά από την αρχή του έτους, «δεν αναμένουμε ωστόσο μία υποχώρηση της δραστηριότητας» για το σύνολο του 2012, τονίζει η Τράπεζα της Ισπανίας στην ετήσια έκθεσή της, αλλά «μπορούμε να ελπίζουμε πως το 2013 θα αρχίσουν να διακρίνονται τα πρώτα βήματα μίας πιο βιώσιμης ανάκαμψης».

Η κεντρική τράπεζα προειδοποιεί επίσης για τον «κίνδυνο εκτροχιασμού» του προϋπολογισμού κατά το 2012, καθώς ήδη η χώρα έχει ξεπεράσει μακράν τον στόχο της για το έλλειμμα (8,9% έναντι του σκοπούμενου 6%), με τα έσοδα να εξαρτώνται από τις εφαρμοζόμενες μεταρρυθμίσεις, την ώρα που οι δαπάνες ενδέχεται να είναι πιο σημαντικές από τις προβλεπόμενες, φερ’ ειπείν τα κονδύλια που θα διατεθούν για επιδόματα ανεργίας, σε μία χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό στην ΕΕ (22,44%).

Ο Ορδόνεθ παραδίδει την επόμενη εβδομάδα τα ηνία της Κεντρικής Τράπεζας στον διάδοχό του Λουΐς Μαρία Λίνδε.

 energia.gr

----------

ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Προς το ευρω-απόσπασμα η Ισπανία

Ελλάδα: Η Ιφιγένεια της Ευρώπης;

Η κόλαση άνοιξε τις πύλες της και μας καλεί. Το εθνικό σκάφος φαίνεται να χαράζει πορεία: μέσα σε καθεστώς ακραίας πόλωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την πολιτική ηγεμονία. Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται μονίμως μπροστά από τους αντιπάλους του, ενώ οι μοιραίες ηγεσίες των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων επιμένουν στον εκφοβισμό της κοινής γνώμης, χωρίς να δίνουν ελπίδα. Ακόμα και την ύστατη τούτη ώρα δεν αντιλαμβάνονται την ανάγκη κάποιας θετικής πρωτοβουλίας, με πρώτη την αποχώρησή τους, και επιμένουν στην ασάφεια και τη σύγχυση: το Μνημόνιο είναι κακό αλλά καλό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απειλή για τη χώρα αλλά πρέπει να συγκυβερνήσει, οι εκλογές είναι πρώτα χρήσιμες αλλά μετά καταστροφικές κ.ο.κ.

Ετσι όμως παίζουν το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ: στον λαϊκισμό, τη σύγχυση, την ασάφεια και την εξαπάτηση, αυτός έχει το πλεονέκτημα. Ακόμα κι αν δεν έρθει πρώτο κόμμα, θα προσφέρει μια διογκούμενη και ανεξέλεγκτη αντιπολίτευση, επιδεινώνοντας το πρόβλημα κυβερνησιμότητας της χώρας.

Πολλοί Ελληνες πίστεψαν ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα. Σύντομα ίσως νοσταλγούν τον κ. Παπαδήμο. Τα κέρδη του πρώτου τρίμηνου του 2012, όταν αυξήθηκαν τα δημόσια έσοδα και επέστρεψαν κάποιες καταθέσεις, ήδη εξανεμίζονται. Θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά, και στο εξωτερικό, για την ελληνική τραγωδία. Η ιστορία της πτώσης μιας μέχρι πρότινος πλούσιας χώρας θα γοητεύσει πολλούς ξένους δημοσιογράφους, κοινωνικούς επιστήμονες και παραγωγούς ντοκιμαντέρ.

Η απάντηση των Ελλήνων στη μετα-ΠΑΣΟΚ εποχή φαίνεται να είναι η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ του 1974, ούτε καν του 1981 ή του 1985, με νέο όχημα. Αυτά που έλεγαν τότε οι Σκανδαλίδηδες και οι Παπουτσήδες τα λένε τώρα οι Στρατούληδες, οι Λαφαζάνηδες και ο Καμμένος. Οταν στη Γιουγκοσλαβία το 1980 πέθανε ο Τίτο, οι σύντροφοί του ανέκραξαν: μετά τον Τίτο, Τίτο. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ετσι κι εδώ, μετά τον Ανδρέα, Ανδρέας (χωρίς το Χάρβαρντ και τη διεθνή αντίληψη), μετά το ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ και μετά τη Μεταπολίτευση, επιστροφή στη Μεταπολίτευση.

Το δυστύχημα είναι ότι ενώ έχουμε καλύψει πάνω από τα μισά του δρόμου, φαίνεται πως δεν έχουμε το σθένος να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια. Η Ευρώπη, αργά και βασανιστικά, θα συνεχίσει να αλλάζει, εφαρμόζοντας πολιτικές αδιανόητες πριν από δύο μόλις χρόνια, όπως η μαζική προσφορά ρευστότητας από την ΕΚΤ, το EFSF, το κούρεμα του ελληνικού χρέους και, σύντομα, το ευρωομόλογο. Ομως εμείς μπορεί να μην είμαστε εκεί για να επωφεληθούμε. Η Ελλάδα κινδυνεύει να θυσιαστεί, με δική της πρωτοβουλία, ως άλλη Ιφιγένεια, οδηγώντας στην επιτάχυνση των αλλαγών για τη δημιουργία μιας μορφής δημοσιονομικής ένωσης, που θα συμπληρώσει τη νομισματική και θα σώσει τον ευρωπαϊκό Νότο και το ευρώ.

Το χειρότερο είναι ότι παρά την καταστροφή μας, ενδεχομένως να μην αλλάξουμε ούτε τότε. Και πάλι θα μας φταίνε κάποιοι ξένοι που ενώ μας πρόσφεραν πάνω από 300 δισ. ευρώ δεν τα έκαναν 350. Για τις δικές μας παθογένειες, ακόμα και προεκλογικά, λίγα λέμε. Μιλάμε για το Μνημόνιο που είναι η θεραπεία (έστω ελλιπής) για να μη μιλήσουμε για το πρόβλημα που είναι ότι πτωχεύσαμε. Μοιάζουμε με κακομαθημένο παιδί που σπαράζει αρνούμενο να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα: λεφτά δεν υπάρχουν.

Κι άλλοι λαοί δεν έμαθαν από την καταστροφή: η πρώην πλούσια Αργεντινή, που αποτελεί πρότυπο για κάθε Ελληνα αριστεριστή, ταλαιπωρείται από τον «περονισμό» για πάνω από 60 χρόνια και παραμένει ένα διαλυμένο κράτος κι ένας διεθνής παρίας. Η Σερβία, ύστερα από 15 χρόνια μιλοσεβιτσικής καταστροφής, συνεχίζει να παραπαίει. Ετσι κι η χώρα μας: βασανισμένη από τις καταχρήσεις του (ανδρεο)παπανδρεϊσμού ετοιμάζεται να επιλέξει την πιο πρωτόγονη εκδοχή του, τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 δεν θα συγκρίνονται με αυτές της 5ης Μαρτίου 1950 που διέλυσαν το παλαιό κομματικό σύστημα ή της 3ης Νοεμβρίου 1963 που άνοιξαν τον δρόμο για την κυριαρχία της Ενωσης Κέντρου λίγο αργότερα. Υπάρχει ο κίνδυνος να συγκρίνονται με αυτές της 1ης Νοεμβρίου 1920 που οδήγησαν απευθείας στη μικρασιατική καταστροφή. Και τότε, όπως και τώρα, οι αντίπαλοι της εθνικής προσπάθειας άλλα είπαν προεκλογικά και άλλα έκαναν μετεκλογικά προσπαθώντας να προσαρμοστούν. Τελικά, βυθίστηκαν στις παλινωδίες και τη διεθνή απομόνωση που προκάλεσαν και οδήγησαν στην εθνική καταστροφή.

* Ο κ. Δημήτρης Καιρίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

(από την εφημερίδα "Καθημερινή")

 energia.gr