Διαδηλώσεις στη Νάπολη κατά των τοξικών αποβλήτων. -ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η ΚΑΜΟΡΑ.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στη Νάπολη της νοτίου Ιταλίας κατά της εναπόθεσης τοξικών αποβλήτων, για την οποία κατηγορείται η μαφία. 

Τα τοξικά απόβλητα έχουν μετατρέψει τη νότιο Ιταλία σε μία «απέραντη χωματερή», όπως αποκαλύπτει πρώην μέλος της Καμόρα.

Οι Ιταλοί αποκαλούν την περιοχή μεταξύ της Νάπολη και της Κασέρτα ως «το Τρίγωνο του Θανάτου» εξαιτίας των τοξικών αναθυμιάσεων που προκαλούνται από την καύση των τοξικών αποβλήτων.


Εκτιμάται ότι περίπου 10 εκατομμύρια τόνοι βιομηχανικών αποβλήτων έχουν εγκαταλειφθεί στην περιοχή τα τελευταία 20 χρόνια.

Η περιβαλλοντική οργάνωση Legambiente, η οποία διοργάνωσε τη διαμαρτυρία, τονίζει ότι περίπου 440 επιχειρήσεις στην κεντρική και βόρειο Ιταλία έχουν λάβει μέρος στην παράνομη δραστηριότητα.

Οι διαδηλωτές ζητούσαν να βρεθούν οι υπεύθυνοι για την καταστροφή και να καθαριστεί η μολυσμένη περιοχή.  

Εκτιμάται ότι η τοπική μαφία, η Καμόρα, συνάπτει ακριβά συμβόλαια, προκειμένου να «ξεφορτωθεί» τα τοξικά απόβλητα.

Πριν από δύο δεκαετίες οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι τα κρούσματα καρκίνου σε πόλεις γύρω από τη Νάπολη σημείωναν αύξηση.

Από τότε, ο αριθμός των όγκων σε γυναίκες έχει αυξηθεί κατά 40% και σε άνδρες κατά 47%.
politisnews.eu
17/11/13
--
-

• Naples : des milliers de personnes contre la pollution des terres par la mafia 

«Όχι» των αφρικανών ηγετών στα ηλεκτρονικά σκουπίδια της Ευρώπης

Οι ηγέτες αφρικανικών χωρών διεμήνυσαν ότι δεν θα ανεχθούν η ήπειρος να μετατραπεί σε «χωματερή» για τις άχρηστες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές από την Ευρώπη. Σε κοινό ανακοινωθέν τους ζητούν συντονισμένη δράση με στόχο την επιβολή αυστηρότερων νόμων για τα τοξικά ηλεκτρονικά απόβλητα και τα εξαρτήματά τους.
Το 1991, οι αντιπρόσωποι 12 από τα κράτη του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας συναντήθηκαν στο Μάλι για να συντάξουν τη Σύμβαση του Μπαμάκο, που απαγόρευε την εισαγωγή επικίνδυνων αποβλήτων και η οποία τέθηκε σε ισχύ 7 χρόνια αργότερα. Τον περασμένο Ιούνιο, οι χώρες που την υπέγραφαν συναντήθηκαν εκ νέου στο Μάλι ζητώντας την πραγματική και αποφασιστική εφαρμογή της.

Σύμφωνα με τη ΜΚΟ για την καταπολέμηση του εμπορίου τοξικών αποβλήτων Basel Action Network, «είναι η πρώτη φορά που οι ίδιες οι αφρικανικές χώρες ζητούν την ανάληψη δράσης για την πρόληψη της απόθεσης ηλεκτρονικών αποβλήτων.»
Παλιοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις και άλλες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές και εξαρτήματα καταλήγουν σε αφρικανικές χώρες, στην Κίνα, στην Ινδία κ.α. καθώς οι αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθιστούν φθηνότερη την εξαγωγή τους από την ασφαλή διαχείρισή τους εντός των συνόρων των «28».

Πέρυσι, η Ε.Ε. κατέστησε αυστηρότερη τη νομοθεσία που διέπει τις εξαγωγές τέτοιων αποβλήτων. Η τροποποιημένη Οδηγία για τα Απόβλητα Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (WEEE) υποχρεώνει τα κράτη-μέλη της Ένωσης να ανακτούν έως το 2016 το 45% των ηλεκτρονικών προϊόντων που πωλούνται, ποσοστό που θα πρέπει να έχει αυξηθεί στο 65% έως το 2019. Δεσμεύει επίσης τις κυβερνήσεις να παρέχουν πληροφορίες για τα σημεία, όπου μπορούν να ανακυκλωθούν τέτοια προϊόντα.

Σε αυτά περιλαμβάνονται πλέον τα ηλιακά πάνελ, οι λαμπτήρες φθορισμού που περιέχουν υδράργυρο, καθώς και ο εξοπλισμός με ουσίες που καταστρέφουν το όζον. Οι κανονισμοί αυτοί θα πρέπει να έχουν ενσωματωθεί έως το Φεβρουάριο του 2014 στην εθνική νομοθεσία των κρατών-μελών, παρότι τα νεώτερα μέλη πήραν παράταση έως το 2021.
naftemporiki.gr
12/8/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:
 

• Η Αφρική… ηλεκτρονική χωματερή της Ευρώπης

Η Αφρική… ηλεκτρονική χωματερή της Ευρώπης

Χιλιάδες τόνοι ηλεκτρονικών ειδών εξάγονται σε χώρες, όπου μεταχειρισμένα εξαρτήματα αποτελούν προϊόντα πολυτελείας - Μόνο το ένα τρίτο αυτών των απορριμμάτων ανακυκλώνεται στην πηγή, σύμφωνα με την έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών 

ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ οργανώσεις που λυμαίνονται τον χώρο κερδίζουν τεράστια ποσά από την εμπορία και παράνομη απόθεση του επικίνδυνου για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία υλικού
Μολονότι οι Ευρωπαίοι δεν επιτρέπεται να στέλνουν επικίνδυνα ηλεκτρονικά απορρίμματα σε άλλες χώρες, έρευνα αποκαλύπτει ότι οι παράνομες εξαγωγές τέτοιων αποβλήτων στην Αφρική γνωρίζουν μεγάλη άνθηση.

Παρά τις εντεινόμενες προσπάθειες αυστηροποίησης του θεσμικού πλαισίου της Ε.Ε. (οδηγία για τα Απόβλητα Ηλεκτρικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού - ΑΗΗΕ), που περιλαμβάνει παλιές συσκευές, τηλεοράσεις, κινητά τηλέφωνα και υπολογιστές, μόνο το ένα τρίτο αυτών των απορριμμάτων ανακυκλώνεται στην πηγή, αναφέρει η έρευνα του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP).
Ο συντριπτικά μεγαλύτερος όγκος καταλήγει σε χωματερές, αλλά χιλιάδες τόνοι ηλεκτρονικών ειδών εξάγονται σε χώρες όπου μεταχειρισμένα εξαρτήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και ανακυκλωμένα μέταλλα αποτελούν προϊόντα πολυτελείας.
Μεγάλο μέρος των εξαγωγών είναι παράνομες ή διεξάγονται σε «γκρίζες ζώνες» από νομικής σκοπιάς, λέει ο Αντρέας Μάνχαρτ του γερμανικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικολογίας ?ko, που συνεργάστηκε στην έρευνα του UNEP.
H E.Ε. εξετάζει το σενάριο μετάθεσης της ευθύνης ελέγχου των φορτίων από τους τελωνειακούς στους ίδιους τους εξαγωγείς.
Χώρες της Δυτικής Αφρικής, όπως Μπενίν, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα, Λιβερία και Νιγηρία, εισάγουν δεκάδες χιλιάδες τόνους ηλεκτρονικών απορριμμάτων από την Ευρώπη.
Μόνο το 2009 οι εν λόγω εξαγωγές έφτασαν τους 220.000 τόνους, το 85% εκ των οποίων προήλθε από την Ευρώπη. 

Από λιμάνια της Ιταλίας
ΤΟ 2011 η Europol είχε προειδοποιήσει ότι η παράνομη απόθεση απορριμμάτων είχε αυξηθεί στην Ευρώπη -σε εγκαταλελειμμένα ορυχεία και νταμάρια- ενώ οι «εξαγωγές» προς την Αφρική γίνονταν από λιμάνια της Ιταλίας και της Βόρειας Ευρώπης.
Οι παράνομες οργανώσεις που λυμαίνονται τον χώρο κερδίζουν τεράστια ποσά από την εμπορία και παράνομη απόθεση του επικίνδυνου για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία υλικού, καθώς παρακάμπτουν τις «ακριβές» διαδικασίες διαχείρισης απορριμμάτων.
Την ίδια στιγμή το εμπόριο μεταχειρισμένων συσκευών δευτέρας διαλογής στην Αφρική ανθεί. Το UNEP επισημαίνει πως ψυγεία και οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών περιέχουν τοξικές και επικίνδυνες ουσίες (μόλυβδος, υδράργυρος και επιβραδυντικά καύσης), που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και υποβαθμίζουν την ποιότητα του αέρα και του νερού. 
.sigmalive.com/simerini
28/4/13

Χιλιάδες τόνοι «ορφανά» τοξικά απόβλητα απειλούν την Ελλάδα

Του Κασσιανού Τζέλη
ktzelis@pegasus.gr
Περίπου 600.000 τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων «χάνονται» κάθε χρόνο δημιουργώντας μείζον εθνικό θέμα απειλής της δημόσιας υγείας άλλα και απώλειας σημαντικών φορολογικών εσόδων, όπως καταγγέλλουν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος. Κάνουν λόγο για κύκλωμα που «ξεπλένει» τοξικά απόβλητα σε καύσιμα βιομηχανίας με τζίρους πολλών εκατομμυρίων ευρώ, ενώ χιλιάδες τόνοι αποθηκεύονται ανεξέλεγκτα σε κρυφές τοξικές χωματερές για να καταλήξουν στις βρύσες και στο πιάτο μας. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι η επιβολή προστίμων από το υπουργείο Περιβάλλοντος, σε τρεις εταιρείες που έχουν αναλάβει τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων σε ισάριθμες βιομηχανικές περιοχές της χώρας (Βόλος, Λάρισα, Θεσσαλονίκη) για σωρεία παραβάσεων σχετικά με τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων.

Το ζήτημα δεν απασχολεί πρώτη φορά την χώρα μας, αφού φαίνεται ότι ανθεί ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, με την πολιτεία να εξακολουθεί να προσπαθεί να το αντιμετωπίσει αποσπασματικά. Κάθε χρόνο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, παράγονται από 350.000 έως 650.000 τόνοι τοξικών αποβλήτων στη χώρα, κυρίως από 20 επιχειρήσεις της χώρας, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων, σύμφωνα με τους επιθεωρητές περιβάλλοντος, διατίθεται παράνομα ως καύσιμο στη βιομηχανία ή θάβεται χωρίς καμία ασφάλεια. Κι αυτό γίνεται προκειμένου οι εταιρείες να μην επιβαρυνθούν με το κόστος της σύννομης διαχείρισης των αποβλήτων ή και για να κερδίσουν «μαύρο χρήμα» από την πώλησή τους σε τρίτους που ζητούν φτηνό και αφορολόγητο καύσιμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν εντοπιστεί δεκάδες «τοξικές χωματερές», στις περιοχές των Γερανείων (Λουτράκι), της Μεγαρίδας, της κεντρικής Ευβοίας, της Βοιωτίας άλλα και στη Θεσσαλία. Οι έλεγχοι των λιγοστών πλέον επιθεωρητών περιβάλλοντος δεν επαρκούν ενώ τα οικονομικά πρόστιμα που επιβάλλονται δεν φαίνεται να μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Παράλληλα, με τα νέα οργανογράμματα στο Δημόσιο περιορίζονται πλέον και οι θέσεις και η χρηματοδότηση των επιθεωρητών περιβάλλοντος που τα τελευταία τρία χρόνια έφεραν στην επιφάνεια δεκάδες υποθέσεις.

Επιβολή προστίμων
Τρεις από τις πιο χαρακτηριστικές είναι αυτές για τις οποίες την τελευταία εβδομάδα ανακοινώθηκε η επιβολή προστίμων.
Συγκεκριμένα, οι επιθεωρητές περιβάλλοντος διαπίστωσαν ότι η εταιρεία Hydroclave Healls, η οποία διαχειρίζεται την Μονάδα Αποστείρωσης Αμιγώς Μολυσματικών Ιατρικών Αποβλήτων στη ΒΙ.ΠΕ. Λάρισας, δεν έκανε μεταξύ άλλων «σύννομη αποθήκευση τόσο των ανεπεξέργαστων όσο και των επεξεργασμένων επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων», ούτε τηρούσε τους «όρους για τη συλλογή και μεταφορά». Συνολικά διαπιστώθηκαν οκτώ παραβάσεις της νομοθεσίας. Η ποινή για την εταιρεία ήταν 95.800 ευρώ.

Επίσης, διαπίστωσαν ότι η εταιρεία «Αποστείρωση Α.Ε.» που διαχειρίζεται το Κέντρο Επεξεργασίας Μολυσματικών Αποβλήτων στην Β ΒΙ.ΠΕ. Βόλου, αποθήκευε χωρίς προδιαγραφές τα απόβλητα σε μη εγκεκριμένες εγκαταστάσεις με μη ορθή διαδικασία αποστείρωσης. Συνολικά, διαπιστώθηκαν εννέα παραβάσεις και της επιβλήθηκε πρόστιμο 98.300 ευρώ.
Ακόμα, τα ίδια σχεδόν προβλήματα διαπιστώθηκαν και στον έλεγχο της εταιρείας Sterimed A.E. για το Κέντρο Επεξεργασίας Μολυσματικών Αποβλήτων Βορείου Ελλάδος στη ΒΙ.ΠΕ. Θεσσαλονίκης, στην οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 34.800 ευρώ. Να σημειωθεί ότι αυτά τα ποσά είναι εξαιρετικά μικρά σε σχέση με τους ετήσιους τζίρους των εταιρειών όπως αυτοί αποτυπώνονται στους δημοσιευμένους ισολογισμούς τους.

Μια ακόμη εταιρεία εντοπίστηκε να συλλέγει και να μεταφέρει παράνομα επικίνδυνα και μη απόβλητα και να τα παραδίδει σε μη αδειοδοτημένους φορείς. Πρόκειται για την εταιρεία «Νέα Ανακύκλωση ΑΕΒΕ», στην οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 90.000 ευρώ. Επίσης, μια εταιρεία εντοπίστηκε να διαχειρίζεται παράνομα επικίνδυνα απόβλητα. Πρόκειται για την εταιρεία «Κτιστάκης Ιωάννης» στην οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 44.100 ευρώ.
Παράνομη αποθήκευση

Πέρα όμως από τις πέντε αυτές περιπτώσεις, το τελευταίο διάστημα υπήρξαν κι άλλα κρούσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παράνομη αποθήκη πολύ επικίνδυνων νοσοκομειακών αποβλήτων που εντοπίστηκε πολύ κοντά στον ΧΥΤΑ Φυλής άλλα και οι μεγάλες ποσότητες τοξικών αποβλήτων που βρέθηκαν στον Αλιάκμονα στο ύψος της πόλης της Κοζάνης. Ένα ακόμη σοβαρό κρούσμα, ήρθε στην επιφάνεια πριν από δύο μήνες όταν εντοπίστηκε εξασθενές χρώμιο σε βρύσες οικισμών του Δήμου Λουτρακίου, με τους επιθεωρητές περιβάλλοντος να το συνδέουν ευθέως με την ύπαρξη παράνομων χωματερών τοξικών αποβλήτων στην ευρύτερη περιοχή. Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Μεγαλόπολης, όπου τον προηγούμενο μήνα εντοπίστηκε να έχουν αποθηκευτεί ανεξέλεγκτα πάνω από 70 τόνους τοξικών αποβλήτων από ιδιώτη, ο οποίος φαίνεται ότι ήταν μέλος ευρύτερου κυκλώματος παράνομης διακίνησης.

• Κάθε χρόνο, παράγονται από 350.000 έως 650.000 τονοι τοξικών αποβλήτων στη χώρα, κυρίως από 20 μεγάλες επιχειρήσεις

 .imerisia.gr
2/3/13

Απαράδεκτη για ευρωπαϊκό κράτος η διαχείριση των τοξικών αποβλήτων από εξορύξεις στη Βουλγαρία, με επιπτώσεις και για την Ελλάδα

Πακέτο 4 ερωτήσεων του Ν. Χρυσόγελου προς την Κομισιόν
-
Σοβαρές επιπτώσεις ρύπανσης με τοξικά βαρέα μέταλλα από παλιές εξορυκτικές δραστηριότητες αλλά και ανησυχίες για μελλοντικές εξορυκτικές δραστηριότητες στη Βουλγαρία, φέρνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με γραπτή ερώτησή του, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο.

Στην τεχνητή λίμνη Τοπόλνιτσα διαπιστώθηκε ρύπανση με αρσενικό, χαλκό και άλλα βαρέα μέταλλα, συνέπεια των ορυχείων χρυσού και χαλκού που βρίσκονται στη λεκάνη απορροής του. Τα νερά της λίμνης που χρησιμοποιούνται για την άρδευση των γεωργικών εκτάσεων της Άνω Θρακικής Πεδιάδας ρέουν στους ποταμούς Τοπόλνιτσα και Έβρο στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Υπάρχουν, επίσης, τρείς εγκαταλελειμμένες λίμνες τελμάτων στο κλειστό πλέον ορυχείο ψευδαργύρου στο Osogovo (περιοχή Kystendil), μια άλλη εγκαταλελειμμένη λίμνη τελμάτων του μεταλλουργείου  Kremikovzi κοντά στη Σόφια, ενώ ο ποταμός Medetska στα βουνά της Σρέντνα Γκόρα, ρέει στις παλιές  εγκαταστάσεις αποβλήτων του κλειστού πλέον κρατικού ορυχείου χαλκού στο Μεντέτ και ρυπαίνεται με χαλκό και μαγγάνιο. Επιπλέον, υπάρχουν δύο εγκαταλελειμμένα ορυχεία στο Otechestvo και Izdremez, κοντά στη Σόφια και συνεχιζόμενη ρύπανση του ποταμού Malak Iskar από την εταιρεία εξόρυξης χαλκού Elazite Med.

Ανησυχία προκαλούν και οι μεγάλες συγκεντρώσεις αρσενικού σε μετάλλευμα που έχει προγραμματιστεί να εξαχθεί στο Κρούμοβγκραντ (κοντά στην περιοχή της Κομοτηνής), κάτι που δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς στη σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Ειπτώσεων, όπως και οι διαδικασίες χορήγησης μεταλλευτικών δικαιωμάτων, που από πολλούς θεωρούνται αμφίβολης νομιμότητας.

Ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε σχετικά:

«Το περιβάλλον αλλά και η ρύπανση δεν γνωρίζουν σύνορα. Γιαυτό οι πολίτες στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων πρέπει να συνεργαστούν στενά για να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα που προκαλεί ένα μοντέλο ανάπτυξης που αφήνει πίσω του πολλά κι επικίνδυνα απόβλητα. Στα Βαλκάνια υπάρχουν πολλά εν λειτουργία αλλά και κλειστά ορυχεία που απειλούν όχι μόνο την υγεία και το περιβάλλον τοπικά, αλλά και πολύ ευρύτερες περιοχές, μέσω της ρύπανσης των ποταμών και των υπόγειων νερών που  μοιράζονται πολλές λεκάνες απορροής που δεν περιορίζονται από τα εθνικά σύνορα.  Η  ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στη ΕΕ αλλά και η ευρωπαϊκή προοπτική των υπόλοιπων χωρών της βαλκανικής πρέπει να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την εξυγίανση των ρυπασμένων περιοχών, την αποκατάσταση περιοχών εξόρυξης και την  εφαρμογή  περιβαλλοντικών κανόνων και πρακτικών που επιτυγχάνουν μετρήσιμα αποτελέσματα ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, των υδατικών πόρων αλλά και της υγείας των πολιτών.

Σήμερα η διαχείριση των τοξικών αποβλήτων από εξορυκτικές δραστηριότητες στη Βουλγαρία αλλά και σε όλες σχεδόν τις χώρες της βαλκανικής είναι απαράδεκτη, με πιθανές σοβαρές επιπτώσεις και για τα ποτάμια που καταλήγουν στην Ελλάδα.

Με τις 4 ερωτήσεις για τα προβλήματα που σχετίζονται με τα απόβλητα και γενικότερα τις εξορύξεις στη Βουλγαρία αλλά και με άλλες παλιότερα για άλλες περιοχές της Βαλκανικής, καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να  μην κλείνει τα μάτια μπροστά στα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν από τις εξορύξεις και να αναλάβει τις ευθύνες της για να σταματήσει αυτή η κατάσταση. Το ίδιο είχε κάνει παλιότερα και με δικές του ερωτήσεις ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. Μια πιο ενεργή παρέμβαση της Κομισιόν στο θέμα θα είναι προς όφελος της ίδιας της Βουλγαρίας και των πολιτών της, η προστασία του περιβάλλοντος είναι  προϋπόθεση για να ζουν οι πολίτες καλύτερα. 

Συμμερίζομαι τις ανησυχίες των πολιτών τόσο στη Βουλγαρία όσο και στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για το γεγονός των ελλιπέστατων μέτρων ελέγχου στις εξορυκτικές βιομηχανίες, για τα σοβαρά περιστατικά ρύπανσης από εξορυκτικές δραστηριότητες, ακόμα και σε χώρες όπως η Φιλανδία, αλλά και για τις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις που υπογράφονται συχνά υπό το βάρος των συνθηκών της οικονομικής κρίσης ή για τα φαινόμενα διαφθοράς και εξαγοράς που σχετίζονται κάποιες φορές με τέτοιου είδους συμβόλαια. Γι’αυτό στεκόμαστε στο πλευρό των πολιτών που αγωνίζονται για υπεύθυνες πολιτικές και στο θέμα των εξορύξεων.

Ως κοινωνίες έχουμε την υποχρέωση να  στεκόμαστε  υπεύθυνα απέναντι στην κατανάλωση πρώτων υλών και ιδιαίτερα μετάλλων, να  συμβάλλουμε στη μείωση της σπατάλης των μη ανανεώσιμων αυτών πόρων, να αυξήσουμε την ανακύκλωση. Μια τέτοια πολιτική μπορεί να διαμορφώσει τις συνθήκες και για δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας σε όλες τις χώρες της περιοχής – κάτι τόσο αναγκαίο σήμερα όσο και ο καθαρός αέρας και το καθαρό νερό».

(Ακολουθούν οι 4 ερωτήσεις)

1^ο Θέμα:  Ρύπανση της τεχνητής λίμνης στην Τοπόλνιτσα (Topolnitsa) από αρσενικό λόγω της βιομηχανικής εξόρυξης στην Βουλγαρία

Η Τοπόλνιτσα είναι μια τεχνητή λίμνη κοντά στο βουνό Σρέντνα Γκόρα (Sredna Gora), στη δυτική Βουλγαρία. Η κατασκευή του φράγματος ύψους 78m στον ποταμό Τοπόλνιτσα τελείωσε το 1963. Ο μέγιστος όγκος είναι 137.000.000 m3. Η περιοχή της λεκάνης απορροής του φράγματος είναι 1.381 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο κύριος σκοπός του φράγματος ήταν η άρδευση γεωργικών εκτάσεων στην Άνω Θρακική Πεδιάδα, αλλά μετά την κατασκευή διαπιστώθηκε πως ήταν ρυπασμένο με αρσενικό, χαλκό και άλλα βαρέα μέταλλα, συνέπεια των ορυχείων χρυσού και χαλκού που βρίσκονται κοντά στην λεκάνη απορροής του.

Το 2008, σύμφωνα με μια μελέτη του βουλγαρικού Εθνικού Κέντρου για την Προστασία της Δημόσιας Υγείας, η συγκέντρωση αρσενικού στα νερά του ποταμού Τοπόλνιτσα κοντά στην πόλη της Κοπριβστίτζα (Koprivshtitza) (λίγο πριν από τα ορυχεία και το χυτήριο) ήταν 0,25 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, στο χωριό Ποϊμπρένε (Poibrene) (ακριβώς προ της δεξαμενής) ήταν 14 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, ενώ στο τοίχωμα της δεξαμενής ήταν 24 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.

Το 2009, η ευρωβουλευτής Ντουσάνα Ζντράβκοβα (Dushana Zdravkova) διοργάνωσε δημόσια ακρόαση σχετικά με το πρόβλημα και σε ανταπόκριση αυτού του προβλήματος  το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Υδάτων της Βουλγαρίας υποσχέθηκε να λάβει μέτρα για την πρόληψη της ρύπανσης και τη διατήρηση των ελέγχων από τις ιδιωτικές εταιρείες εξόρυξης και την λειτουργία χυτηρίου στην περιοχή της λεκάνης, ενώ επιπλέον δεσμεύτηκε για τον καθαρισμό της λίμνης από ιζήματα με αρσενικό, επενδύοντας συγχρόνως σε μέτρα καθαρισμού.  

Μέχρι σήμερα κανένα από τα μέτρα αυτά δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή, όπως επίσης κανένα εθνικό ή ευρωπαϊκό κονδύλι δεν έχει διατεθεί για το σκοπό αυτό. Τα νερά της λίμνης που χρησιμοποιούνται για την άρδευση των γεωργικών εκτάσεων της Άνω Θρακικής Πεδιάδας ρέουν στους ποταμούς Τοπόλνιτσα και Έβρο στην Ελλάδα και την Τουρκία.

Ποια μέτρα προτίθεται να αναλάβει η Επιτροπή για να σταματήσει και να αποτρέψει τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία των πολιτών της Βουλγαρίας, της Ελλάδα και της Τουρκίας;

———————————————————— 

2^ο Θέμα: Ρύπανση από εγκαταστάσεις εξόρυξης στην Βουλγαρία

Υπάρχουν τρείς εγκαταλελειμμένες λίμνες τελμάτων στο κλειστό ορυχείο ψευδαργύρου στο “Όσγκοβο” (Osogovo) στο Κύστεντιλ (Kystendil) της Βουλγαρίας. Οι ντόπιοι αναφέρουν ότι οι περιπτώσεις καρκίνου μεταξύ των κατοίκων είναι συχνές.

Μια άλλη εγκαταλελειμμένη εγκατάσταση εξόρυξης είναι η λίμνη τελμάτων του μεταλλουργείου  “Κρεμικόβζι” (Kremikovzi) κοντά στη Σόφια της Βουλγαρίας. Οι ντόπιοι αναφέρουν ότι ο άνεμος παρασέρνει τα βαρέα μέταλλα από την λίμνη με αποτέλεσμα να υποφέρουν στα μάτια.

Ο ποταμός Μεντέτσκα (Medetska) (αλλιώς, Μπουκόβιτζα) Bukovitza) στα βουνά της  Σρέντνα Γκόρα, Βουλγαρία, ρέει στις παλιές  εγκαταστάσεις αποβλήτων του κλειστού πλέον κρατικού ορυχείου χαλκού στο Μεντέτ (MOK Medet).

Η ρύπανση του ποταμού με χαλκό και μαγγάνιο που προέρχεται από το κλειστό ορυχείο έχει καταγραφεί και αναφερθεί. Τα μέταλλα αυτά αποτελούν κίνδυνο για τη βιοποικιλότητα του ποταμού και τη δημόσια υγεία.

Επιπλέον, υπάρχουν δύο εγκαταλελειμμένα ορυχεία στο “Οτετσέστβο” και “Ιζντρεμέζ” (Otechestvo και Izdremez) κοντά στη Σόφια της Βουλγαρίας, για τα οποία οι ντόπιοι αναφέρουν ότι ρυπαίνουν το πόσιμο νερό της περιοχής. Υπάρχει επίσης μια συνεχιζόμενη ρύπανση του ποταμού Μαλάκ Ισκάρ (Malak Iskar) από την εταιρεία εξόρυξης χαλκού Ελαζιτέ Μεντ (Elazite Med) στη Βουλγαρία.

Γνωρίζει η Επιτροπή αν η κυβέρνηση της Βουλγαρίας έχει ετοιμάσει κάποιο σχέδιο με συγκεκριμένα μέτρα για την πρόληψη των επιπτώσεων στην υγεία των ανθρώπων που ζουν εκεί;

Ποια μέτρα εξετάζει η Επιτροπή προκειμένου να διασφαλίσει τη ευθυγράμμιση της βουλγαρικής κυβέρνησης με τη ευρωπαϊκή νομοθεσία (ιδίως την οδηγία 2006/21/ΕΚ σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας);

————————————————————

3^ο Θέμα:  Ανησυχία λόγω συγκέντρωσης αρσενικού σε μετάλλευμα που έχει προγραμματιστεί να εξαχθεί στο Κρούμοβγκραντ (Krumovgrad) της Βουλγαρίας.

Η βουλγαρική κυβέρνηση έχει χορηγήσει με την μορφή παραχώρησης για 30 χρόνια στην Dundee Precious Metals, μια εταιρεία με έδρα τον Καναδά, και στο βουλγαρικό της παράρτημα Balkan Minerals and Mining την εξόρυξη χρυσού στο Άντα Τέπε (AdaTepe), κοντά στο Κρούμοβγραντ.

 Η παραχώρηση έχει χορηγηθεί χωρίς να λάβει υπόψη τις Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις (Π.Ε)  και χωρίς εκτίμηση για τη συμμόρφωση με την Οδηγία για τους Οικοτόπους του προβλεπόμενου στο Άντα Τέπε ορυχείο χρυσού, γεγονός που αποτελεί παραβίαση του κοινοτικού δικαίου.

Μετέπειτα, το Νοέμβριο του 2011, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Υδάτων της Βουλγαρίας ενέκρινε τελικά τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την εξόρυξη χρυσού στο Άντα Τέπε, παρά τις σοβαρές αντιδράσεις από την τοπική κοινωνία. Δοκιμές της εταιρείας απέδειξαν ότι τα πετρώματα στο Κρούμοβγκραντ περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες αρσενικού.

Βουλγαρικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ διαμαρτυρήθηκαν στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της ΜΠΕ. Απαντώντας σε ερωτήσεις των ΜΚΟ, δικαστικοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι “το μεγαλύτερο μέρος”  των 1057 τόνων αρσενικού που περιέχεται στο μετάλλευμα, το οποίο έχει προγραμματιστεί για εξόρυξη, θα παραμείνει στο συμπύκνωμα μετά τη διαδικασία της επίπλευσης.

Αυτό σημαίνει ότι οι δικαστικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι πάνω από 528 τόνοι αρσενικό θα είναι συμπυκνωμένοι σε αυτό, αλλά η ΜΠΕ δεν παρέχει καμία απάντηση πού και πώς το συμπύκνωμα θα αντιμετωπιστεί, τι θα γίνει με την εξαγωγή του χρυσού και το διαχωρισμό του αρσενικού, πώς θα πρέπει να μεταφερθεί στον τόπο της εν λόγω διαχείρισης, όπως πού και πώς θα διατηρηθούν τα περιέχοντα αρσενικό απόβλητα.

• Απαντώντας σε γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου (Greens / EFA) (βλ. E-012211/2011), η Επιτροπή δήλωσε ότι “διερευνά επί του παρόντος” το σχέδιο για το κοίτασμα χρυσού στο Χαν Κρούμ (Khan Krum) και την ορθή εφαρμογή της σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία. Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας;

• Ποια μέτρα θα ληφθούν από την Επιτροπή σχετικά με αυτές τις παραβάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας από τις βουλγαρικές αρχές, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΜΠΕ είναι ανεπαρκής και δεν παρέχει επαρκείς απαντήσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων και το αρσενικό;

————————————————————

4^ο Θέμα:  Παράνομη χορήγηση παραχώρησης εξόρυξης χωρίς διαγωνισμό και εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο  Κρούμοβγραντ της Βουλγαρίας.

Η βουλγαρική κυβέρνηση έχει χορηγήσει με την μορφή παραχώρησης για 30 χρόνια στην Dundee Precious Metals, μια εταιρεία με έδρα τον Καναδά, και στο βουλγαρικό της παράρτημα Balkan Minerals and Mining την εξόρυξη χρυσού στο Άντα Τέπε (AdaTepe), κοντά στο Κρούμοβγραντ.

Η παραχώρηση έχει χορηγηθεί χωρίς εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και χωρίς εκτίμηση για τη συμμόρφωση με την Οδηγία για τους Οικοτόπους που σχετίζονται με τον προγραμματισμό των χρυσωρυχείων.

Ο Δήμος του Κρούμοβγραντ και βουλγαρικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ διαμαρτυρήθηκαν στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της παράνομης χορήγησης της παραχώρησης. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Δήμος και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν έχουν το δικαίωμα να αποστείλουν τέτοιες καταγγελίες και ότι μόνο ο εισαγγελέας διατηρεί αυτό το δικαίωμα. Με βάση αυτό το “επιχείρημα” το δικαστήριο απέρριψε τις αιτιάσεις αυτές.

Επιπλέον, η άδεια εξόρυξης χορηγήθηκε από τη βουλγαρική κυβέρνηση χωρίς διαγωνισμό, παρά το γεγονός ότι τα μεταλλεία χρυσού είναι γνωστά εδώ και 3000 χρόνια (και ξανακαλύφθηκαν από τους αρχαιολόγους), ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Dundee το έχει ανακαλύψει πρώτη.

• Συμφωνεί η Επιτροπή ότι υπάρχει σε αυτή την περίπτωση παράνομη κρατική ενίσχυση για την εν λόγω εταιρεία;

• Συμφωνεί η Επιτροπή ότι υπάρχουν πολλές παραβάσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικά με τις συμβάσεις παραχώρησης, την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και τις κρατικές ενισχύσεις; Αν ναι, τι μέτρα θα αναλάβει η Επιτροπή;
• .oikologoiprasinoi.eu 
• 10/1/12 

--
-
ΣΧΕΤΙΚΟ:

• Ανεξέλεγκτο κυνήγι χρυσού και στην ΠΓΔΜ

Η πυρηνική «κληρονομιά» της ΕΣΣΔ μολύνει ακόμα το Τατζικιστάν

Δεκάδες εκατομμύρια τόνοι ραδιενεργών αποβλήτων από ορυχεία ουρανίου της σοβιετικής εποχής παραμένουν εκτεθειμένα κοντά σε μεγάλες πόλεις του Τατζικιστάν, προειδοποιεί έκθεση του ΟΗΕ. Πρόκειται μάλιστα για ένα «από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας», το οποίο όμως είναι «απίθανο να επιλυθεί στο προσεχές μέλλον».

Η πρώτη πυρηνική βόμβα της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία δοκιμάστηκε επί Στάλιν στις 29 Αυγούστου 1949, περιείχε ουράνιο από το βόρειο Τατζικιστάν, το οποίο ήταν τότε μέρος της ΕΣΣΔ.


Εξήντα και πλέον χρόνια μετά, σχεδόν 55 εκατομμύρια τόνοι ραδιενεργού υλικού παραμένουν σε ανοιχτούς χώρους χωρίς να έχουν υποστεί καμία επεξεργασία, προειδοποιεί η Οικονομική Επιτροπή για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (UNECE).
Στη δεύτερη έκθεσή της για την προστασία του περιβάλλοντος στην πρώην σοβιετική δημοκρατία, η UNECE διαπιστώνει ότι οι τεράστιες ποσότητες αποβλήτων παραμένουν σήμερα στα επίπεδα όπου βρίσκονταν το 1990.
«Η αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα του Τατζικιστάν» εκτιμούν οι συντάκτες της έκθεσης.
Αρκετά από τα εγκαταλειμμένα ορυχεία βρίσκονται κοντά στο Κουτζάντ, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, η οποία φιλοξενούσε κέντρο επεξεργασίας στο οποίο κατέφθανε μετάλλευμα ουρανίου και από την Κιργιζία και το Ουζμπεκιστάν. Σύμφωνα με την UNECE, στην εγκατάσταση αυτή είχαν συσσωρευτεί 35.000 κυβικά μέτρα αποβλήτων με χαμηλά επίπεδα ραδιενέργειας.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ συγχαίρει τις πρωτοβουλίες της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κατάστασης, εκτιμά ωστόσο ότι «λόγω της έκτασης του προβλήματος, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το ζήτημα θα επιλυθεί στο προσεχές μέλλον.
Η χρόνια έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις ουρανίου είναι επικίνδυνη για την υγεία καθώς μπορεί να προκαλέσει βλάβες στους νεφρούς και αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. 
.tanea gr
16/12/12
----------

• Second Environmental Performance Review of Tajikistan highlights lack of access to clean water and sanitation and need for improved waste management

Access to clean water and improved sanitation and waste management remain some of the most pressing environmental challenges for Tajikistan according to the second Environmental Performance Review of Tajikistan published today. The Review, performed by the United Nations Economic Commission for Europe (UNECE), takes stock of progress made by the country in the management of its environment since the country was first reviewed in 2004.

The Review covers 10 issues of importance to the country related to policymaking, planning and implementation, the financing of environmental policies, climate change, water management, waste management, human health and the environment and biodiversity conservation. It notes a series of improvements, including significant changes to the legal and policy framework in the area of the environment, as well as challenges that the country is still facing.

Tajikistan has abundant water resources. However, due to institutional weaknesses as well as inadequate funding and outdated infrastructure in the water sector, there are multiple challenges in the use and protection of water resources. Only one third of Tajikistan’s 7.2 million inhabitants have access to chlorinated piped water. Some 30% rely on spring water and the remainder of the population depend on river and ditch water sources. Only 5% of the population are connected to public sewerage. The functioning of the water supply and sewerage systems is, moreover, frequently interrupted by power outages, which is also a source of water contamination. Frequent power cuts limit water supply to a few hours per day. Although there has been an overall improvement since 2004 in the quality of drinking water, 15% of samples do not meet bacteriological standards today.

Waste management has been receiving more attention since 2004. Nevertheless, today municipal solid waste collection services are only provided for the urban population, which represents about 26% of the total population. Waste disposal practices require urgent improvement as even in the capital, Dushanbe, the city’s single disposal site does not meet sanitary norms and standards.

Tailing ponds from mining activities also pose a threat to human health in the country. Approximately 54.8 million tons of waste from past uranium mining operations are still located in unsecured sites in northern Tajikistan, a number of them close to Khujand, the country's second-largest city.

The Review concludes with a set of 47 recommendations to the country to improve management of its environment, to better integrate the goals of sustainable development into sectoral policies, to promote greater accountability to the public and to strengthen cooperation with the international community. The recommendations were approved by the UNECE Committee on Environmental Policy.

The Review is available at: http://www.unece.org/env/epr/publications.html
For more information on the EPR Programme, please visit: http://www.unece.org/env/epr or contact info.epr@unece.org. 
---------------------------------
 
Note to editors

In 1993, at the Second “Environment for Europe” Ministerial Conference, ministers requested UNECE to undertake Environmental Performance Reviews in countries that were not Organization for Economic Cooperation and Development members. By 2004, the first cycle of Reviews was completed (with the exception of Turkmenistan). UNECE is now finalizing the second round of reviews, taking stock of the progress made since the first review, and putting particular emphasis on implementation, integration, financing and the socio-economic interface with the environment.

At the seventh “Environment for Europe” Ministerial Conference in Astana in September 2011, ministers invited UNECE to conduct the third cycle of EPRs, which may additionally look at environmental governance and financing in a green economy context, countries’ cooperation with the international community and environmental mainstreaming in priority sectors.

.unece.org

14/12/12

Περισσότεροι από 70 Τόνοι Τοξικών Αποβλήτων Βρέθηκαν σε Εργοτάξιο στα Περιβόλια Μεγαλόπολης

Συνελήφθη χθες στο χωριό Περιβόλια Μεγαλόπολης, ένας Έλληνας, 41 ετών, στο πλαίσιο ελέγχου αστυνομικών του τμήματος Μεγαλόπολης, σε εργοτάξιο χωματουργικών εργασιών, στο οποίο ήταν υπεύθυνος.
Κατά τον έλεγχο, οι αστυνομικοί εντόπισαν συνολικά, 81 δεξαμενές, χωρητικότητας του ενός τόνου η κάθε μία και 32 βαρέλια, χωρητικότητας 200 κιλών το καθένα, που περιείχαν τοξικά απόβλητα, όπως γαλάκτωμα, χρώμα και γλυκερίνη.


Το συνολικό βάρος των τοξικών αποβλήτων ανέρχεται στους εβδομήντα τόνους και τετρακόσια κιλά, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.
Για την υπόθεση έχουν ενημερωθεί οι αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών. Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Τρίπολης. 
.energia.gr
14/12/12

Η Ερυθρά Θάλασσα της Αυστραλίας…

Αυστραλία: 30 Nov 2012 

Με ντοματόσουπα μοιάζει τις τελευταίες ώρες μία από τις πιο διάσημες παραλίες του κόσμου.
Τα χαρακτηριστικά γαλαζοπράσινα νερά της παραλίας Μπoντάι στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας έδωσαν την θέση τους στην… Ερυθρά Θάλασσα αφήνοντας άναυδους, τουρίστες, λουόμενους, αλλά και ειδικούς. Οι τελευταίοι, μάλιστα, απέδωσαν το σπάνιο φαινόμενο στα άλγη, τα οποία όπως επισημαίνουν, μπορούν να βάψουν το θαλασσινό νερό και με άλλα χρώματα…

Για το φυσικό αυτό φαινόμενο, το οποίο ξαφνικά προσέδωσε κόκκινο χρώμα στην θάλασσα της περιοχής, ευθύνεται η άνθηση των άλγεων. Οι Αρχές εξέδωσαν προειδοποίηση, συστήνοντας στους λουόμενους να αποφεύγουν το κολύμπι μέχρι να αποκατασταθεί το φυσικό χρώμα της θάλασσας, ωστόσο πολλοί ήταν οι περίεργοι που έσπευσαν να δουν από κοντά το σπάνιο θέαμα. Αν και οι ειδικοί επισημαίνουν ότι δεν υπάρχουν τοξικές επιπτώσεις στον οργανισμό, για προληπτικούς λόγους συνέστησαν στους λουόμενους να αποφύγουν το κολύμπι.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα άλγη είναι πλούσια σε αμμωνία η οποία μπορεί να προκαλέσει εξανθήματα στο δέρμα αλλά και ερεθισμό στα μάτια.
Ο 23χρονος Βρετανός, Κεν Ρόμπερτς, κολύμπησε στην… Ερυθρά Θάλασσα της Αυστραλίας και σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», οι πρώτες λέξεις που εκστόμισε όταν αντίκρισε τα κόκκινα νερά ήταν: «Μάλλον είμαι σε λάθος χώρα. Νόμιζα ότι η Ερυθρά Θάλασσα βρίσκεται κάπου στην Ασία… »
 http://neoskosmos.com
29/11/12

Όταν η μόδα αρρωσταίνει

Πρόσφατη έκθεση της Greenpeace αποδεικνύει ότι μεγάλες αλυσίδες ρούχων χρησιμοποιούν υφάσματα με τοξικά δηλητήρια. Παράλληλα άνθρωποι εργάζονται σε άθλιες συνθήκες αμειβόμενοι πενιχρά.

Την περασμένη εβδομάδα μια είδηση από τη Ντάκα του Μπαγκλαντές σόκαρε. Πάνω από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους γιατί στο υφαντουργείο που εργάζονταν ξέσπασε πυρκαγιά. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν άθλια, όπως και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονταν. Στόχος να παράγουν φθηνά οι μεγάλες εταιρείες στη Δύση.

Τώρα μια έκθεση της Greenpeace έρχεται να αναδείξει άλλο ένα θέμα. Πολλά από τα υφάσματα που χρησιμοποιούν πολλές αλυσίδες ρούχων εμπεριέχουν επικίνδυνα τοξικά. Η αλυσίδα ρούχων ZARA, η οποία ανήκει στον όμιλο Inditex, παράγει ετησίως 850 εκατομμύρια κομμάτια ρούχων.

 

Ατελείωτη κατανάλωση...

Την περασμένη Παρασκευή ακτιβιστές της Greenpeace στο Αμβούργο μπροστά από ένα υποκατάστημα της ΖΑRΑ ξεδίπλωσαν ένα τεράστιο πανό πάνω στο οποίο αναγραφόταν: «Γνωρίζετε το βρώμικο μυστικό της ΖΑRΑ». Με αυτό τον τρόπο η Greenpeace, θέλει να επιστήσει την προσοχή στα 141 κομμάτια ρούχων που εξέτασε από μάρκες όπως Zara, Benetton, Tommy Hilfinger, Gap, C&A, και H&M.
Η χημικός της Greenpeace Κριστιάνε Χούξντορφ, μιλώντας στην Deutsche Welle, επεσήμανε: «Εντοπίσαμε κάποια υπολείμματα απορρυπαντικών, τα λεγόμενα NPEs. Αυτά μπορεί να έχουν επιπτώσεις στις ανθρώπινες ορμόνες. Μετά εντοπίσαμε υπολείμματα σε μαλακτικά. Και αυτά είναι ύποπτα ότι μπορεί να επιδράσουν στις ανθρώπινες ορμόνες και να προκαλέσουν διαταραχές στη γονιμότητα. Και βρήκαμε υπολείμματα και από καρκινογόνες ουσίες σε χρώματα».
Πρόθυμη για συζήτηση με την Greenpeace η ΖΑΡΑ

 

Πάνω από όλα φθηνά;

Κάποιες φορές χρησιμοποιούνται χρώματα με ΑΖΟ, χρώματα δηλαδή με μονοξείδιο του ψευδαργύρου εμπλουτισμένο με αλουμίνιο. Πρόκειται για πολύ ισχυρά χρώματα, που μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο. Στη Γερμανία απαγορεύεται η χρήση τους. Ίσως όμως για αυτό το λόγο πολλές εταιρείες μεταφέρουν την παραγωγή τους σε ασιατικές χώρες γιατί εκεί οι ποιοτικοί έλεγχοι δεν είναι αυστηροί.
«Δεν παράγουν στην Ασία μόνο γιατί εκεί είναι πιο φθηνά, αλλά και επειδή στην Ευρώπη οι έλεγχοι είναι πιο αυστηροί σχετικά με το περιβάλλον και τις επιχειρήσεις. Έτσι εκεί μπορούν να χρησιμοποιούν χημικά που δεν θα χρησιμοποιούσαν στην Ευρώπη» πιστεύει η Κριστιάνε Χούξντορφ.
Περισσότερο όμως κινδυνεύουν αυτοί που τα παράγουν. Οι εργάτες που έρχονται σε άμεση επαφή με τα χημικά. Προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί ότι η αγορά ενός T-Shirt προκαλεί άμεσες βλάβες στην υγεία του ανθρώπου στη Δύση. Οι συνέπειες στη Δύση είναι περισσότερο έμμεσες. Μέσω του πλυσίματος οι ύποπτες ουσίες περνάνε στο νερό και από εκεί στο περιβάλλον.
Η κριτική των περιβαλλοντικών οργανώσεων δεν αρέσει καθόλου στις αλυσίδες παραγωγής φθηνών ρούχων. Εκπρόσωπος πάντως της Inditex, της μητρικής εταιρείας της ZARA, μιλώντας στην DW δήλωσε πως η εταιρεία κάνει ποιοτικούς ελέγχους, σέβεται τους κανόνες που αφορούν την υγεία και το περιβάλλον, ενώ φάνηκε διατεθειμένος να μιλήσει με την Greenpeace ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.

Rachel Gessat / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ.σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής\
Deutsche Welle
27/11/12 
----------
 
----

• Fashion without pollution. So hot right now.

Were you thinking about Zara fashions for this season? Maybe these images will make you think twice. There's a good reason even the 'mannequins' are walking out of Zara's stores in protest. Zara has a toxic little secret... and it's in the clothes. Certain clothing items have been tested in an independent labratory and been found to contain hazardous chemicals, some of which can even break down to become hormone-disrupting and cancer-causing substances when released into the environment. It's nasty stuff.

This past Saturday was a busy shopping day, and in over 80 cities around the world shoppers were treated to 'mannequin' walkouts at Zara stores. In Istanbul, Zara mannequins struck a pose in the street outside the shop, instead of in their normal place in the store front - and their price tags warned shoppers of the hazardous chemicals in the fashion.

A similar scene played out in cities like Bangkok, Buenos Aires, Prague and even on one of the world's most famous fashion streets: the Champs-Élysées in Paris. In the fashion capital 'mannequins' in Zara's clothes walked out into the busy Saturday crowds to demand toxic-free fashion, while in Germany 'Detox' symbols could be seen in the windows of Zara stores in 23 cities.
At every store the managers were asked by Greenpeace volunteers to pass on the Detox demand to their headquarters. Some managers were more willing than others, but in many cases the staff of Zara stores seem much faster at picking up on the fresh appeal of toxic-free fashion than their executives.

Zara can make fashion without pollution. We're challenging them to eliminate toxic chemicals from the production of their fashion - that means they will need to work with their suppliers all over the world, including China. And Zara's toxic fashion reputation isn't just trending on Facebook and Twitter - but also on Weibo, one of China's most popular social media sites.

More than 700 Greenpeace volunteers were involved in creating this weekend's Zara 'mannequin' revolt in 20 countries, and (while writing this) nearly 300,000 people have already asked Zara to Detox and eliminate hazardous chemicals from their fashion. Now the only question is when will the world's biggest fashion brand, which reacts so swiftly to changes in fashion trends, react to this toxic-free trend?
See more photos on Facebook

 

COMPSUD: Η Μεσόγειος εκπέμπει sos

Περισσότεροι από 120 βουλευτές και στελέχη περιβαλλοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων από χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο και ανήκουν στον Κύκλο της COMPSUD πραγματοποίησαν διήμερη επίσκεψη εργασίας στη χώρα μας, ενώ προσκλήθηκαν στη Βουλή από την Επιτροπή Περιβάλλοντος με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης της Μεσογείου.

Κατά την έναρξη της συνεδρίασης, η πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου επισήμανε ότι «σήμερα, εν μέσω και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και των πολιτικών εξελίξεων που δοκιμάζουν την πλειοψηφία των λαών της Μεσογείου, η γαλάζια ανάπτυξη, βασισμένη δηλαδή στους πόρους της θάλασσας, μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης, αρκεί να είναι ανάπτυξη βιώσιμη, στηριζόμενη σε δικαιοσύνη για όλους, με στόχευση στην υψηλή τεχνολογία και με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Δεν μπορεί η νόμιμη άσκηση των δικαιωμάτων μας, όπως συμβαίνει με την ανακήρυξη των θαλασσίων ζωνών, να αποτελεί casus beli, ούτε μπορεί να γίνεται καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων μας, όπως με την υπεραλίευση».
Την πρώτη ημέρα, στη συνάντηση παρευρέθηκε ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας, Υδάτων και Περιβάλλοντος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο κ. Stefan Schennach, o οποίος τόνισε τη σημασία του Horizon 2020 ως συνδετικού δεσμού πολλών προσπαθειών και έργων που λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή στην περιοχή, στο επίπεδο τόσο της κατάρτισης όσο και των άμεσων επενδύσεων σε υποδομές (βιολογικούς καθαρισμούς, μονάδες αφαλάτωσης κ.λπ.)για την προστασία του περιβάλλοντος. Ενώ, ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Κούρκουλας, αλλά και η γενική γραμματέας του ΠΕΚΑ, Μάρω Ευαγγελίδου τόνισαν ότι η Ελλάδα ηγείται στην προώθηση του προγράμματος «Horizon 2020», αλλά χρειάζεται να προωθηθεί και να υιοθετηθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση μια κοινή στρατηγική για τα ύδατα της Μεσογείου. Από το ΥΕΝ, ο πλοίαρχος κ. Λαγουρός τόνισε ότι για την προστασία της Μεσογείου χρειάζεται η θέσπιση και εφαρμογή κανόνων καθολικής εφαρμογής και εντεινόμενη συνεργασία
Ενώ, η Ελενα Παναρίτη, ως πρόεδρος της COMPSUD τόνισε ότι ο κοινοβουλευτικός διάλογος για την προστασία της Μεσογείου πρέπει να συνεχιστεί παρά την οικονομική κρίση και σημείωσε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των βουλευτών στη διαμόρφωση της νομοθεσίας για τη βιώσιμη ανάπτυξη του περιβάλλοντος.
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Ορφανός κατήγγειλε την περιβαλλοντική μαφία που απορρίπτει τοξικά στις θάλασσές μας, ενώ τόνισε ότι χρειάζεται να μπει ένα τέλος στη διαρκή υποβάθμιση της Μεσογείου, διότι συν τοις άλλοις, η κατάσταση των υδάτων της επηρεάζει και τη διατροφική ασφάλεια των πληθυσμών της.
.imerisia.gr
3/11/12

“Ναι” στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική με όρους περιβαλλοντικής προστασίας λέει το CISD

Ανακοίνωση-παρέμβαση με αφορμή την κοινωνική ένταση που σημειώνεται στη Χαλκιδική με αφορμή τα σχέδια εξόρυξης χρυσού στην περιοχή Σκουριές εξέδωσε το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη (CISD).
Στην ανακοίνωση που συνυπογράφουν η πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Μαργαρίτα Καραβασίλη και η γενική γραμματέας Μαρία Βιτωράκη γίνεται λόγος για “εγκλωβισμό μερίδας πολιτών” που αντιδρά σε επιλεκτική πληροφόρηση και για ανάγκη αποκατάστασης του δημοσίου διαλόγου από το ΥΠΕΚΑ.

Το CISD διαχωρίζει επίσης το τρέχον σχέδιο από παλαιότερα που άφησαν ανοιχτές περιβαλλοντικές “πληγές” στην περιοχή. Μάλιστα αναφέρει ότι “οι ορυκτοί φυσικοί πόροι είναι μια απαραίτητη συνιστώσα για την βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης και την ποιότητα ζωής, που δεν νοείται να ακυρωθεί από καμιά μεμονωμένη σκοπιμότητα” και καλεί το ΥΠΕΚΑ να προχωρήσει στην ορθή ενημέρωση των πολιτών, αλλά και στο σεβασμό μέχρι κεραίας των περιβαλλοντικών όρων που περιλαμβάνονται στο σχεδιασμό.
Αναλυτικότερα, το CISD αναφέρει:
“Το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη παρακολούθησε με ιδιαίτερη ανησυχία την αυξανόμενη κοινωνική ένταση στην περιοχή της Ανατολικής Χαλκιδικής, ένταση που κορυφώθηκε την Κυριακή, 21 Οκτωβρίου με βίαιες συγκρούσεις και συλλήψεις, εξαιτίας αντίδρασης μερίδας πολιτών στην έναρξη υλοτόμησης τμήματος του δάσους στις Σκουριές, που αποτελεί μέρος της υποδομής του έργου ενός επενδυτικού σχεδίου εξόρυξης χρυσού από την εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”
Αφού μελέτησε το ιστορικό, τις ανακοινώσεις των οργανώσεων πολιτών, τα στοιχεία της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), στην οποία βασίστηκε η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), την Απόφαση 348/2012 του Τμήματος Αναστολών του ΣτΕ, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα ασφαλιστικών μέτρων κατοίκων της περιοχής κατά της υλοτόμησης και, τέλος, αφού παρακολούθησε τα πρόσφατα γεγονότα, κατέληξε στις ακόλουθες θέσεις:
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τη βία, από όπου και αν προέρχεται.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ κάθε προσπάθεια βίαιης διαχείρισης κοινωνικών αντιπαραθέσεων, από όποια πλευρά και αν προέρχονται, που οδηγούν σε αμοιβαίους προπηλακισμούς, τραυματισμούς και άλλες ακραίες πράξεις, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο την προσωπικότητα αλλά και την ζωή ανθρώπων.
ΘΕΩΡΕΙ ότι, η Πολιτεία οφείλει, με ευθύνη της Κυβέρνησης και των οργάνων της, να διασφαλίζει την τήρηση της τάξης και του νόμου, προστατεύοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα του Πολίτη στην ελευθερία της έκφρασης.
ΕΚΤΙΜΑ ότι η δυναμική και -ενίοτε- βίαιη αντίδραση πολιτών (που στήνουν μπλόκα, καταστρέφουν ή επιτίθενται) δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δημοκρατική πρακτική, όποια και αν είναι τα αίτια των κοινωνικών διεκδικήσεων.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι:
§ η κατάσταση στην Χαλκιδική, όπως έχει διαμορφωθεί, οφείλεται στην παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης των κατοίκων προς την Πολιτεία και ειδικότερα προς τους αδειοδοτικούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, γιατί με ευθύνη της διοίκησης δεν προστατεύθηκαν στο παρελθόν από τις επιπτώσεις παρόμοιων (εξορυκτικών) δραστηριοτήτων, που πραγματοποιήθηκαν με περιβαλλοντικά απαράδεκτο τρόπο αφήνοντας ανοικτές πληγές στο περιβάλλον της περιοχής, πληγές που ακόμα αιμορραγούν.
§ η κοινωνική ένταση στη Χαλκιδική, οφείλεται επιπλέον στην έλλειψη αντικειμενικής και ολοκληρωμένης ενημέρωσης για το επενδυτικό σχέδιο, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αλλά και τα αναμενόμενα οφέλη για την τοπική κοινωνία που θα συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της απασχόλησης και στην ανάπτυξη της τοπικής και εθνικής οικονομίας (ΕΦΟΣΟΝ το έργο υλοποιηθεί με τους όρους εκείνους που θα εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμα την περιβαλλοντική βιωσιμότητα).
§ Οι κάτοικοι της περιοχής, εγκλωβισμένοι σε επιλεκτική πληροφόρηση, επέλεξαν από την πρώτη στιγμή την μετωπική σύγκρουση, τόσο με την εταιρεία, όσο και με τους μηχανισμούς της διοίκησης, αρμόδιους για την αδειοδότηση του έργου, διαμορφώνοντας έτσι μια κατάσταση κοινωνικής πόλωσης, η οποία οδήγησε, από το 2010, ακόμη και στην άρνηση να συμμετέχουν στον ανοικτό, δημόσιο διάλογο μεταξύ της διοίκησης και όλων των εμπλεκομένων που προτάθηκε από το ΥΠΕΚΑ.
§ το ΥΠΕΚΑ, δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι φάνηκε στην αρχή διατεθειμένο να αναπτύξει τον δημόσιο διάλογο, υπαναχώρησε χωρίς επαρκή εξήγηση αφήνοντας ελεύθερο πεδίο για την καλλιέργεια και εκδήλωση ακόμα μεγαλύτερης δυσπιστίας και αντιδράσεων.
ΘΕΩΡΕΙ ότι αν, εξαρχής, είχε στηριχθεί και περιφρουρηθεί ο δημόσιος διάλογος, τόσο από τη Διοίκηση, όσο και από την τοπική κοινωνία, η εξέλιξη του θέματος θα μπορούσε να ήταν τελείως διαφορετική σήμερα! Η τοπική κοινωνία δεν θα είχε εγκλωβιστεί από τις αρχικές αρνητικές θέσεις μιας μερίδας κατοίκων και θα είχε αποφευχθεί ο εντεινόμενος κατακερματισμός του κοινωνικού ιστού, που υφίσταται ήδη τις συνέπειες της πολύχρονης απουσίας σοβαρών παραγωγικών δραστηριοτήτων, της εγκατάλειψης της υπαίθρου, της ανεργίας, αλλά και της έλλειψης κάθε δημοκρατικής διαδικασίας στη λήψη αποφάσεων.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ότι η Πολιτεία οφείλει να εγγυάται, με τρόπο αξιόπιστο και ουσιαστικό, την έγκαιρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση των Πολιτών επί προβλεπόμενων έργων και δραστηριοτήτων, που έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, αλλά και την ουσιαστική συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων (σε εφαρμογή της Συνθήκης του Aarhus και των σχετικών κοινοτικών οδηγιών), ώστε να αποφεύγονται θλιβερά φαινόμενα, ανάλογα με αυτά της Χαλκιδικής.
ΚΑΛΕΙ την τοπική κοινωνία, τους φορείς πολιτών, τους επιστήμονες που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα που απασχολούν την ευρύτερη ελληνική κοινωνία:
§ Συμφωνούν ότι η Ελλάδα (ιδιαίτερα σε μια εποχή που θα πρέπει να δώσει λύσεις ανάπτυξης και απασχόλησης του πληθυσμού), πρέπει να αποφασίσει με συντεταγμένο τρόπο, μέσω ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου, για την αξιοποίηση των διαθέσιμων εγχώριων ορυκτών πόρων;
Αν η απάντηση είναι “ναι” τότε γιατί αποκλείουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες στην περιοχή τους;
§ Παραδέχονται ότι η δυναμική και -ενίοτε- βίαιη ακύρωση στην πράξη ενός έργου από πολίτες που στήνουν μπλόκα και προσπαθούν με όλα τα δυνατά μέσα να καθυστερήσουν την υλοποίηση των εργασιών δεν είναι δημοκρατική;
Αυτοί οι πολίτες που αντιδρούν με δυναμικές κινητοποιήσεις εκφράζουν το σύνολο ή μόνο μια μερίδα (και ποιου μεγέθους) της τοπικής κοινωνίας; Ποιο είναι το μέγεθος της μερίδας της τοπικής κοινωνίας που αποδέχεται την συγκεκριμένη εξορυκτική δραστηριότητα;
§ Είναι διατεθειμένοι να συμβάλλουν σε ένα -έστω και καθυστερημένο- δημόσιο διάλογο που θα φωτίσει όλες τις πτυχές και θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει μια νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του πολίτη, της διοίκησης και της εταιρείας;
§ Είναι διατεθειμένοι να συμβάλλουν με τις δικές τους δυνάμεις στην συγκρότηση ενός ανεξάρτητου επιστημονικού μηχανισμού παρακολούθησης της εξέλιξης του έργου με στόχο την τήρηση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων, που θα εξασφαλίζουν την ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης;
ΚΑΛΕΙ την Κεντρική Διοίκηση (ΥΠΕΚΑ) να απαντήσει για τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να διαχειριστεί και να επιλύσει το πρόβλημα:
§ Προτίθεται να προχωρήσει έστω και καθυστερημένα στην αντικειμενική και ολοκληρωμένη ενημέρωση που “οφείλει” στους κατοίκους;
§ Μπορεί να εγγυηθεί με τρόπο αξιόπιστο και ουσιαστικό ότι θα τηρηθεί απαρέγκλιτα η ΑΕΠΟ(Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) του έργου, ως έχει, καθώς και όλες οι τεχνολογίες αιχμής (state of the art) που προβλέπονται για την διασφάλιση της περιβαλλοντικής προστασίας;
§ Εγγυάται την ενδυνάμωση των μηχανισμών περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ελέγχου, ώστε να ισχυροποιηθεί η συμμόρφωση των εγκεκριμένων έργων και δραστηριοτήτων με την περιβαλλοντική νομοθεσία κυρίως εκείνων που δυνητικά έχουν μεγάλο περιβαλλοντικό αντίκτυπο, όπως οι εξορυκτικές δραστηριότητες;
§ Εγγυάται ότι θα συνεργαστεί με τον ανεξάρτητο φορέα παρακολούθησης του έργου, όπου θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών;
§ Εγγυάται τη θεσμική κατοχύρωση της απόδοσης, στην τοπική κοινωνία, χρηματικών ή άλλων εγγυήσεων εκ μέρους της εταιρείας για την υλοποίηση έργων που θα διασφαλίσουν την τοπική αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής και μετά την μεταλλευτική περίοδο;
ΕΚΤΙΜΑ, (λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη επιτάχυνσης των ρυθμών ανάκαμψης του βιοτικού και κοινωνικού επιπέδου στη χώρα μας):
§ ότι είναι απολύτως αναγκαία μια ανοικτή συζήτηση για το μείζον ζήτημα της χρήσης και αξιοποίησης του φυσικού και ορυκτού μας πλούτου, με την συνεκτίμηση αφενός της αυξανόμενης ζήτησης, χρήσης και εκμετάλλευσης των ορυκτών, αφετέρου της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης και της επείγουσας ανάγκης οικονομικής και βιοτικής ανάκαμψης
§ ότι είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή η χώρα να στραφεί συστηματικά προς βιώσιμα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης που επιδιώκεται σε πλανητικό, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, όπου η διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος, η κοινωνική ευθύνη και η οικονομική ανάπτυξη θα συμβαδίζουν προς όφελος της.
§ ότι οι ορυκτοί φυσικοί πόροι είναι μια απαραίτητη συνιστώσα για την βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης και την ποιότητα ζωής, που δεν νοείται να ακυρωθεί από καμιά μεμονωμένη σκοπιμότητα”.0
—Επιστολές του ΥΠΕΚΑ
Εντωμεταξύ, με αφορμή δημοσιεύματα σχετικά με αλληλογραφία του προς το Δασαρχείο της Αρναίας, και “προκειμένου να τερματιστεί η παραφιλολογία” όπως χαρακτηρίζεται, που υπήρξε μέσω διασποράς παραπλανητικών πληροφοριών, το ΥΠΕΚΑ έδωσε στη δημοσιότητα τα δυο έγγραφα της ΓΓΕΚΑ (28/9 και 4/10/12) προς τη Γενική Δ/νση Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Όπως αποσαφηνίζεται και από την αλληλογραφία, οι δυο επιστολές της Γενική Γραμματείας Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αποτελούν απάντηση σε αιτήματα της Γενικής Δ/νσης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.
Με τις εν λόγω επιστολές, η ΓΓΕΚΑ διευκρίνισε την προβλεπόμενη στο Νόμο διαδικασία, η οποία δεν μπορεί να παρακαμφθεί, ούτε και να παρερμηνευθεί από οποιονδήποτε (Δημόσια Αρχή, ή ιδιώτη).
Όπως αναφέρεται στην επιστολή της 4ης Οκτωβρίου “οι απαιτούμενες για την άσκηση των αρμοδιοτήτων σας εκτάσεις επέμβασης του έργου είναι όμοιες με τις περιγραφόμενες στην εγκεκριμένη ΜΠΕ. Ορίζονται δε σαφώς στην ανωτέρω Απόφασή μας ως εξής:
«Η έκταση επιφανείας του χώρου του μεταλλείου, του εργοστασίου εμπλουτισμού και των εγκαταστάσεων απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων στην περιοχή Σκουριών είναι 1.788 στρέμματα και καθορίζεται από τα όρια των εργοταξίων, έργων και εγκαταστάσεων που φαίνονται στα Σχέδια ε.α-1 και ε.α-2 της συνημμένης μελέτης. Στο Σχέδιο ε.α-2 της συνημμένης μελέτης φαίνεται και το όριο της συνολικής εκτάσεως επέμβασης 3.061 στρ. του Μεταλλευτικού Έργου Σκουριών με όλα τα αναγκαία συνοδά του έργα.»
Επικουρικά, σας επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την κείμενη περιβαλλοντική και μεταλλευτική νομοθεσία και νομολογία επιβάλλεται όλες οι αδειοδοτικές και εγκριτικές πράξεις ενός μεταλλείου να συμφωνούν με το περιεχόμενο της Α.Ε.Π.Ο και της Μ.Π.Ε.
Επομένως, δεν υφίσταται κανένα περιθώριο διαφοροποίησης (αύξησης, μείωσης, μετατόπισης) των εκτάσεων επέμβασης του έργου κατόπιν της έκδοσης της ΑΕΠΟ με τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών αρμοδιότητάς μας, ούτε με τα προσαρτήματα που υπολείπονται, ούτε με τις τυχόν μεταγενέστερες συμπληρώσεις-τροποποιήσεις τόσο αυτών όσο και των βασικών κεφαλαίων της κύριας μελέτης”.
econews
30/10/12